74 Türk Ceza Kanunu’nda Çocuk Düşürtme ve Düşürme Suçu ve Denetlenmesine İlişkin Tüzük’te25 (bundan sonra kısaca “Tüzük” olarak anılmıştır) de rahim tahliyesi kavramı kullanılmıştır. Tüzük’ün 2. maddesinde rahim tahliyesi deyiminin, gebeliğin sonlandırılmasını ifade edeceği belirtilmiştir. Ancak, bu kavramların tatmin edici bir tanımına yer verilmemiştir. Bu itibarla, öğretide, gebeliğin sonlandırılması, “ana rahminde canlı, gelişimini sürdüren çocuğun anne ile yaşam bağının koparılarak cenini yaşatma amacı olmaksızın müdahaleyle rahimden ihraç edilmesi” olarak tanımlanmaktadır.26 NPHK ve Tüzük hükümleri, bazı şartlarla gebeliğin sonlandırılmasına izin vermiş; öngörülen gebelik süresi içinde ve kadının isteğine bağlı olarak tıbbi zorunluluk sebebiyle ve tıbbi yollardan rahim tahliyesini düzenlemiştir. Hukukun gebeliğin sonlandırılmasına izin verdiği hallerde bu fiil suç niteliği taşımamaktadır.27 Kürtaj kavramı Fransızca “curetage” sözcüğünden gelmekte olup,28 bu kavram Türk Dil Kurumu sözlüğünde, “vücutta boşluklar içinde bulunan yabancı cisimleri, hasta veya zararlı sayılan dokuları kazıyarak alma; kazıma, küretaj ve döl yatağının içini kazıyıp cenini alma işi” olarak tanımlanmıştır.29 Bazı kaynaklarda fetüsün uterusun dışında yaşama yeteneğini kazanmadan tahliyesi için kürtaj ile eş anlamlı olarak “düşük” deyimi kullanılmış; düşük fiili de herhangi bir müdahale olmadan sonlanan gebelikler bakımından “kendiliğinden düşük”, müdahale ile sonlandırılan gebelikler bakımından da “isteyerek düşük” olarak adlandırılmıştır.30 Embriyo veya fetüsün gebeliğin ilk yarısında uterus dışına çıkması olarak bilinen düşükte, primer olarak embriyo veya fetüsün yaşamını sonlandırmayı amaçlamayan dış etkenlerle, gebe kadın veya embriyo ya da fetüs bakımından tehlike yaratan bir hastalık söz konusu olmaktadır.31 Bu nedenle düşükte, doğal sebepler (genetik anormallikler, hormonal dengesizlikler, rahim içi enfeksiyonlar gibi) ya da öncelikli olarak embriyonun yaşamını son25 18.12.1983 tarihli ve 18225 sayılı RG’de yayımlanmıştır. 26 Yılmaz, s.4. 27 Durmuş Tezcan/Mustafa Ruhan Erdem/Rıfat Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku; 20. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2022, s.378-379. 28 Doğan, s.77. 29 Türk Dil Kurumu Türkçe Sözlük, https://sozluk.gov.tr, ET. 16.03.2024. 30 Yılmaz, s.7-8. 31 Kumar, 25.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1