Türkiye Barolar Birliği Dergisi 173.Sayı

376 İş Kazalarından Kaynaklanan Yaşam Hakkı İhlali Gerekli iş sağlığı ve güvenliği önlemleri alınmadığı için iş kazası veya meslek hastalığına maruz kalan ve bu nedenle bedensel ve ruhsal bütünlüğünün ihlali sonucu malvarlığında zarar oluşan işçi, işverenden maddi tazminat talep edebilir.89 Maddi tazminatın amacı, zarar verici olay meydana gelmese idi, zarar gören, malvarlığı açısından hangi durumda bulunacak idiyse, o durumun yeniden kurulmasıdır.90 Maddi tazminat talebinin dayanağı, Türk Borçlar Kanunu’nun 54. maddesidir. TBK. m. 54’te “Bedensel zarar” başlığı altında tedavi giderlerinin, kazanç kaybının, çalışma gücünün azalmasından ya da yitirilmesinden doğan kayıpların ve ekonomik geleceğin sarsılmasından doğan kayıpların bedensel zararlar olduğu belirtilmektedir. Bu maddede sayılan hususlar talep edilebilecektir. Maddi tazminat bakımından karşılanması gereken zarar, bedensel ve ruhsal zararın neden olduğu kayıplardır.91 Maddi tazminat, iş kazası veya meslek hastalığının ortaya çıktığı tarih ile yaşam süresinin sona ermesine kadar geçecek süreçte kaza ve hastalık nedeniyle maruz kalacağı her türlü gelir kaybına ilişkindir.92 Dolayısıyla işçinin veya yakınlarının hak kazanacağı maddi tazminat miktarı, ortaya çıkan zarar miktarı ile sınırlıdır.93 2. Destekten Yoksun Kalma Tazminatı Destek kavramı ile, bir başkasının veya başkalarının geçimini kısmen veya tamamen karşılayan veya ileride ona bakması kuvvetle muhtemel olan kişi ifade edilmektedir.94 Destekten yoksun kalma zararının doğabilmesi için, ölen kişinin üçüncü bir kişiye destek olması, yardımda bulunması veya gelecekte destek olmasının muhtemel olması gereklidir.95 Bir diğer ifadeyle, ölen kişinin geride kalanın veya kalanların geçimini kısmen veya tamamen sağlayacak şekilde fiilen, düzenli ve sürekli olarak onlara yardım et89 Mollamahmutoğlu/Astarlı/Baysal, s. 1516. 90 Fikret Eren, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 21. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara 2017, s. 784. 91 Mollamahmutoğlu/Astarlı/Baysal, s. 1516. 92 Eyrenci/Taşkent/Ulucan/Baskan, s. 404. 93 Cengiz, s. 134. 94 Sermet Akman/Haluk Burcuoğlu/Atilla Altop, Tekinay Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 7. Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul 1993, s. 59, s. 620; Narter, s. 771. 95 Narter, s. 775.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1