82 Kuvvetler Ayrılığından Kuvvetler Birliğine; Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi lan kararnamelere dönüştüğünü kabul etmekte ve bunları yargı denetimine konu yapmaktaydı. Ancak uzun yıllar süregelen bu içtihadını 12.10.2016 tarihli ve 2016/167 esas 2016/160 karar sayılı kararıyla terk etmiş ve Anayasa’nın 148’inci maddesini gerekçe göstererek olağanüstü dönemdeki kanun hükmünde kararnamelerin denetimi konusunda bir anda kendisini yetkisiz görmüştür.81 Anayasa Mahkemesi’nin bahse konu içtihat değişikliği sonrasında cumhurbaşkanının, Anayasa hükümleri de dahil olmak üzere, olağanüstü dönemlerde hukuk düzeninde sürekli ve kalıcı değişiklikler yapması mümkündür. Bu durum cumhurbaşkanına olağanüstü hallerde antidemokratik rejimlerde bile görülmemiş ölçüde geniş ve denetimsiz bir yetki vermektedir. Olağanüstü hale ilişkin yeni düzenlemeler bir bütün olarak ele alındığında, yetkilerin büyük ölçüde tek kişinin elinde toplandığı ve cumhurbaşkanının bu yetkilerini anayasal ve yasal sınırları içinde kullanmasını sağlayacak yasama organı ve yargı organı denetiminin çok zayıf bırakıldığı görülmektedir.82 6. Cumhurbaşkanının Sorumluluğu 2017 Anayasa değişikliği öncesinde karşı imza kuralı geçerli olduğu için cumhurbaşkanı yaptığı işlemler bakımından kural olarak sorumsuzdu. Ancak değişiklik sonrası cumhurbaşkanı bütün işlem ve eylemlerinden sorumlu hale getirilmiştir. Dolayısıyla Anayasa’nın 105’inci maddesi kapsamında, işlemesi hukuken ve fiilen mümkün olan, göreviyle ilişkili olsun veya olmasın, herhangi bir suç için cumhurbaşkanının sorumluluğuna gidilebilecektir. Bu düzenleme cumhurbaşkanının yürütmenin tek yetkili organı olması bakımından yetki ve sorumlulukta paralellik ilkesi gereği yerinde olmuştur.83 Ancak yeni durumda cumhurbaşkanının, izlediği bir politika sebebiyle “siyasi sorumluluğu” bulunmamaktadır.84 81 Osman Can/Duygu Şimşek Aktaş, “Olağanüstü Hâl Dönemi Kanun Hükmünde Kararnamelerin Yargısal Denetimi Üzerine”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, İstanbul 2017, C. 23, S. 1, s. 13-43. 82 Esen, s. 45-73. 83 Salih Taşdöğen, “Cumhurbaşkanının Cezai Sorumluluğu”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, İzmir 2019, C. 21, S. 2, s. 1293-1324. 84 Esen, s. 45-73.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1