267 TBB Dergisi 2024 (174) Bahadır DEMİR him” olarak da adlandırılmaktadır. Ayrıca, herhangi bir bedel karşılığı olmadan, sadece fedakârlık esasına dayalı taşıyıcı annelik de mümkündür. 1. Taşıyıcı Anneliğin Tanımı Taşıyıcı anne, doğal yollarla üreme yeteneğine sahip olmayan ya da doğum yapması durumunda hayati riskler taşıyan bir kadının yerine hamilelik sürecini üstlenen kişidir. Bir başka deyişle, çocuğu taşıyan ancak doğumdan sonra çocuğu, istemde bulunan gönüllü ebeveynlerine teslim eden kişidir.8 Avrupa Konseyi, İnsanlarda Yapay 8 Cahit Ağaoğlu, “Karşılaştırmalı Hukukta Sınıraşan Taşıyıcı Annelik ile Taşıyıcı Anneden Doğan Çocukların Yasal Anne-Babalığının Kazanılma Sorunu”, Public and Private International Law Bulletin, 2020, C. 40, S. 1, s. 441. Ungan Çalışkan Hazal, “Bırakınız Taşısınlar: Taşıyıcı Anneliğe Güncel Bakış”, Marmara Üniversitesi Hukuk Dergisi, 2016, C. 22, S. 1, s. 490. Yasan Tepetaş Candan, “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin Taşıyıcı Anneliğe İlişkin Kararlarının Türk Kamu Düzeni Bakımından Anlamı”, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2019, C. 14, S. 177-178, s. 1221. Keskin, s. 2005. İltaş Yiğit, “Taşıyıcı Annelik ve Soybağı Meselesi”, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2021, C. 16, S. 201-202, s. 1018 – 1019. Dindar Kübra Nur, “Taşıyıcı Annelik Yoluyla Doğan Çocuğun Soybağına Uygulanacak Hukuk ve Kamu Düzeni Etkisi”, Fasikül Hukuk Dergisi, 2020, C. 12, S. 132, s. 14. Nomer, s. 559. Kırkbeşoğlu Nagehan, Soybağı Alanında Biyoetik ve Hukuk Sorunları, Vedat Kitapçılık, 2006, s. 68. Turgut, s. 74. Şensöz Malkoç Ebru, “Uluslararası Taşıyıcı Annelik Sözleşmesinden Doğan İhtilaflarda Uygulanacak Hukuk”, Public and Private International Law Bulletin, C. 35, S. 2, s. 14. Yasemin Erol, Yapay Döllenme Yöntemleri ve Taşıyıcı Annelik, Yetkin Yayınları, 2012, s. 115. Hakan Hakeri, Tıp Hukuku Cilt I – II, Seçkin Yayıncılık, 25. Baskı, Ankara 2022, s. 948 – 949. Rona Serozan, Çocuk Hukuku, İstanbul, 2005, s. 166. Hakeri Hakan, Taşıyıcı Annelik Kurumuna Müsaade Edilerek Düzenlenmesine İlişkin Düşünceler, Aristo Yayınevi, 2020, s. 26 – 27. Taşıyıcı anneliğin tüp bebek uygulamasından farkı tüp bebek uygulamasında çifte ait üreme hücreleri suni ortamda döllenmekte ve daha sonra evli çiften eşe nakledilmektedir. Ancak taşıyıcı annelikte suni döllenme sonrası eşe değil de bir üçüncü kişiye nakledilmektedir. Bkz: Şimşek, s. 29. Ramazan Turan, “Soybağının Reddi Davası ve Yapay Döllenme, Tüp Bebek ve Taşıyıcı Annelik Hâllerinde Soybağının Belirlenmesi ve Reddi”, 2020, Terazi Hukuk Dergisi, C. 15, S. 168, s. 1660. Çam, Gülçin, “Taşıyıcı Annelik ve Soybağı İlişkisi”, 2013, T.C. Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 12, S. 2, s. 156. Cemile Turgut/Göksu Işık, “Türk Medeni Kanunu ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Kapsamında Taşıyıcı Annelik”, 2018, Beykent Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 4, S. 7, s. 222. Yılmaz Kumru Kılıçoğlu, “Yapay Döllenmede Soybağı Sorunu”, 2015, Terazi Hukuk Dergisi, C. 10, S. 104, s. 44. Hande Özcan, “Çocuğun Soybağının Kurulması ve Yardımcı Üreme Teknikleri Sonucu Soybağının Tespiti”, 2015, Uluslararası Antalya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 5, s. 104. Dülger Murat Volkan, “Tıptaki İlerlemelerin
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1