268 Türk Hukukunda Taşıyıcı Annelik ve Taşıyıcı Annelik Sözleşmesi Döllenme Hakkında Tavsiye Kararı’nda taşıyıcı anneyi, başka bir kişinin isteğiyle hamile kalmayı kabul eden, çocuğu taşıyan ve doğumdan sonra çocuğu, talepte bulunan kişiye veya kişilere teslim eden kadın olarak tanımlamıştır.9 Taşıyıcı annelik yönteminde döllenme, “in-vivo” ya da “in-vitro” şeklinde yapılabilir. “In-vivo” döllenme yönteminde, kadının yumurtası vajina yoluyla dışarıdan verilen sperm ile rahimde suni olarak döllenir. “In-vitr” yapay döllenme yönteminde ise, yumurta laboratuvar ortamında bir test tüpünde sperm ile döllenir ve daha sonra kadının rahmine aktarılır.10 Getirisi Olan Uygulamaların Hukuk Açısından Görünümü – Özel Tedavi Yöntemlerinin Sınır Dışı Uygulamalarının İç Hukuk Açısından Değerlendirilmesi”, 2021, Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, S. 26, s. 7. Ergüneş, s. 168 – 169. Ürem Müge, “Kadın Vücudu ve Etik Sorunlar”, 2012, İstanbul Barosu Dergisi: Sağlık Hukuku Makaleleri II İstanbul Barosu Yayınları, s. 97. Sümer Fatma, “Anayasal Haklar Bağlamında Taşıyıcı Annelik Sözleşmeleri”, 2015, 7. Uluslararası Balkanlarda Sosyal Bilimler Kongresi Bildiriler Kitabı, s. 2; Şensöz Malkoç, Ebru; “Milletlerarası Özel Hukukta Boşluk: Taşıyıcı Annelik”, Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, S. 25. s. 2. Kavlak Oya/ Amanak Keziban, “Etik Boyutu Tartışılan Yardımcı Üreme Teknikleri ve Yasal Düzenlemeler” 2013, Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, C. 29, S. 1, s. 72. Metin, Sevtap; “Yörüngesinden Çıkan Tabiat: Etik, Sosyal, Psikolojik ve Hukuki Görünümleriyle Taşıyıcı Annelik” 2012, İstanbul Barosu Dergisi: Sağlık Hukuku Makaleleri-II İstanbul Barosu Yayınları, s. 7; Arda Berna/Şahinoğlu Pelin Serap/ Kayı Ayten Çangır, “Yardımcı Üreme Tekniklerinin (IVF’nin) Getireceği Tıbbî Etik Sorunlar”, 1993, Tıbbi Etik, C. 1, S. 1, s. 57. Tüzün Arpacıoğlu, s. 1. Işıl S. Tekdoğan Bahçıvancı “Taşıyıcı Anneliğin Milletlerarası Özel Hukuk Boyutu: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Çerçevesinde Bir İnceleme”, 2019, II. Uluslararası Kadın ve Hukuk Sempozyumu Türkiye Barolar Birliği, C. 1, s. 748. Özgür Kuş, Gamze Özbek Güven, 2021, “Üreme Turizmi ile Yaygınlaşan Taşıyıcı Annelik Üzerine Etik Bir Değerlendirme”, Türkiye Biyoetik Dergisi, C. 8, S. 2, s. 127. Adem Az/Muhammet İhsan Karaman, “Üremeye yardımcı tedavi yöntemleri ve etik sorunlar: Mümkün olan her şey ahlaki midir?” 2022, Androloji Bülteni, C. 24, S.4, s. 283; Yılmaz Sinan, Dünyadaki Uygulama ve Mevzuatımız Açısından Kiralık Rahim- “Surrogate Motherhood”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, 2002, s. 9 – 10. Zengin Zeynep Gamze, Özel Hukukta Taşıyıcı Annelik, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2022, s. 30. 9 Ağaoğlu, s. 441. Dindar, s. 15. Erol, s. 118. Şimşek, s. 29 – 30. Dülger, s. 7. Hakan Hakeri, “Taşıyıcı Annelik”, 2015, Uluslararası Sağlık Hukuku Sempozyumu, 16- 17 Ekim 2014 Lefkoşa-Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Ed.: Prof. Dr. Hakan Hakeri, Av. Cahit Doğan, Ankara, Türkiye Barolar Birliği Yayınları, s. 83; Hakeri, s. 83. Keser, s. 310. Hakan Hakeri, Taşıyıcı Annelik Kurumuna Müsaade Edilerek Düzenlenmesine İlişkin Düşünceler, Aristo Yayınevi, 2020, s. 26 – 27. 10 Savaş, s. 15. Şimşek, s. 34. Erol, s. 59.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1