17 TBB Dergisi 2024 (174) Burak TAŞ Normlar hiyerarşisinin bir parçası olan İBK’ların uygulamada hiyerarşinin gerektirdiği altlık üstlük ilişkisine uyumunun da araştırılması gerekmektedir. Bu konuda Yargıtay’ın 1941 ve 1989 tarihli İBK’larını incelemek yerinde olacaktır. Yalan yere yemin suçunun ispatı ile ilgili Yargıtay’ın 1940/19E., 1941/12K. ve 2.4.1941T. sayılı içtihatları birleştirme kararında ve açığa atılan imzanın kötüye kullanılması, bedelsiz senedi kötüye kullanma ve bertakip ele geçirilen imzalı kâğıdın kullanılmasının düzenlendiği 765 sayılı TCK m. 509’a ilişkin Yargıtay’ın 1988/1E., 1989/2K. ve 24.3.1989T. sayılı kararında söz konusu suçların ispatında HMK’da geçerli yazılı ispat (ya da senetle ispat) kuralının uygulanacağı öngörülmüştür. Yargıtay burada aynı konuya ilişkin farklı sonuçların doğmaması, çelişkili kararların söz konusu olmaması ve hukuk ve ceza yargısında ikircikli uygulamalara cevaz verilmemesi misyonu ile senetle ispat kuralının ceza muhakemesinde uygulanabileceği alanı belirtmiştir.69 Ancak ispat hususunda Ceza Muhakemesi Kanunu ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu açık düzenlemeler öngörmüştür. CMK m. 217/2’ye (CMUK m. 254/1) göre suç hukuka uygun olarak elde edilen her delil ile ispatlanabilir. CMK m. 217 (CMUK m. 254/1) hükmü ile ceza muhakemesinde geçerli olan ispat sistemi açıkça belirtilmiştir. Anayasa m. 104/17’nin dördüncü cümlesi uyarınca kanunda açık bir şekilde düzenleme altına alınan hususlarda CBK çıkarılamayacaktır. Bu hükümden evliviyetle kanunda açıkça düzenlenmiş bir hususa aykırı olarak Yargıtay içtihatları birleştirme kararı veremez.70 Bu normlar hiyerarşisinin bir gereğidir. İlaveten adil yargılanma hakkının bir gereği olan CMK m. 217/2 hükmünün kanun dışında başka bir normla sınırlandırılması Anayasamızın 13. maddesine de aykırılık oluşturmaktadır.71 Bu nedenle Yargıtay’ın verdiği söz konusu içtihatları birleştirme kararları hukukî değildir.72 69 Akkaş, s. 46-47. 70 Burak Taş, Bedelsiz Senedi Kullanma Suçu (TCK m. 156), Adalet Yayınevi, Ankara, 2021, s. 168. 71 Taş, s. 168. 72 Ancak bu kanaatimiz, bu kararlarının içeriğinin olması gerekeni yansıtmadığı anlamına gelmemektedir. Burada hukuka aykırı olan Yargıtay’ın bu deontolojik hükmünün İBK ile verilmiş olmasıdır. Bu hususla sınırlı olarak detaylı bilgi için bkz. Taş, s. 168-167.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1