317 TBB Dergisi 2024 (174) Ayşe ARAT - Bekir AKINCI olsa bile iptal edilmemesi gerektiği istikrarlı olarak belirtilmektedir.59 Aynı şekilde Yargıtay kararlarında mal kaçırma amacının tespiti için ülkenin ve yörenin gelenekleri, olayların olağan akışı ve hatta miras bırakanın sözleşmeyi yapmakta haklı ve makul bir sebebinin bulunmasının dahi dikkate alındığı görülmektedir.60 İşte bu unsurların ve devrin minnet duygusu ile yapılmasının, mahkemece göz önünde bulundurulmasında olduğu gibi tarım arazilerinin ehil mirasçılarda kalmasının amaçlanması hali de mirasçılardan mal kaçırma değil, haklı ve makul bir sebep olarak değerlendirilmelidir. Böyle bir durumda, muvazaalı işleme konu olan bir tarım arazisi ve lehine kazandırma yapılan ehil mirasçı ise artık muris muvazaasından söz edilmemelidir.61 5403 sayılı Kanun’un amacı ve emredici karakteri karşısında böyle bir yorum yapmak isabetli olacaktır. Böylece tapu kaydı muris muvazaası sebebiyle iptal olmayacağı için kamu yararına uygun şekilde, tarım arazisi ehil mirasçıda kalabilecektir. Bunun diğer mirasçıların haklarını zedeleyeceği ise düşünülmemelidir. Zira 5403 sayılı Kanun’un denkleştirmeye yönelik hükümleri (TKAKK m. 8/D, 8/H, 8/Ğ) ve şartları oluşmuşsa Medeni Kanunumuzun tenkis (TMK m. 565) ve denkleştirme (TMK m. 669 vd.) hükümleri yeterli korumayı sağlayacak niteliktedir. Ayrıca bu durum tarım arazileri için geçerli olduğundan, terekede bulunan diğer mirasın ve taşınmazların, Medeni Kanun’un miras hukuku ilkeleriyle paylaşılmasını etkilememektedir. O halde muvazaalı olduğu iddia edilen işlemle bir mirasçıya tarım arazisi devredilmişse, diğer mirasçıların bu yöndeki iddiası değerlendirilirken 5403 sayılı Kanun ve ehil mirasçı kriterlerini belirleyen ilgili Yönetmelik de göz önünde bulundurulmalıdır. Mahkeme, tarım arazisinin devredildiği kişi ehil mirasçı değilse, Yargıtay’ın bu yöndeki diğer kriterlerini de göz önünde tutarak mirasbırakanın mal kaçırma amacının bulunduğu sonucuna varabilir. Ancak devredilen mirasçı zaten ehil mirasçı ise mirasçılardan mal kaçırma amacının bulunmadığı kabul edilmelidir. 59 Y. 1. HD. 30.4.2015, 2014/6673 E. 2015/6459 K; Y. 1. HD. 15.9.2020, 2016/17790 E. 2020/4096 K.; Y. 1. HD. 13.01.2022, 2021/8389 E. 2022/224 K. (lexpera.com.tr). 60 Y. 1. HD 12.10. 2015, 2014/2903 E. 2015/11649 K.; Y. 1. HD 05.10. 2011, 2011/8161 E., 2011/9851 K.; Y. 1. HD 08.03. 2013, 2012/16654 E., 2013/3539 K. (karararama. yargitay.gov.tr) 61 Şenol/Uzun-Kazmacı, s. 189.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1