31 TBB Dergisi 2024 (174) Burak TAŞ tülmesi gerektiğini savunmaktadır.134 Ancak İBK’lar kanun gücünde135 olmakla birlikte normlar hiyerarşisi teorisinde kanun olarak değerlendirilemezler. Kanun gücünde uygulanırlığı olan CBK nasıl kanun olarak değerlendirilemiyorsa İBK’lar da kanun olarak değerlendirilemez. Alman hukukuna bakıldığında içtihat değişiklikleri bakımından geçmişe yürüme kabul edilmemektedir; nitekim kanun değişmediği için içtihat failin aleyhine bile değişse yine uygulanabilecektir.136 Nitekim burada kanun değil kanunun yorumu değişmektedir.137 Ancak bu halde fail bakımından kaçınılmaz hukuki hata hükümleri (TCK m. 30/4) uygulanabileceği savunulmaktadır.138 Gerçekten de kişilerin ceza sorumluluğuna negatif bir etki yapan yeni İBK’ların uygulanması noktasında haksızlık yanılgısının uygulanabilirliği araştırılabilir. Kişi işlediği fiilin haksızlık oluşturduğu hususunda kaçınılmaz bir hataya düşebilir; ancak bu bilgisizlik İBK’nın yeni uygulaması kapsamında değerlendirilebilir mi? Haksızlık yanılgısı uygulamasında “kaçınılmazlık” değerlendirmesinde bilgi toplamanın kapsamında mahkeme içtihatları da yer al134 Tulay, s. 2730; Demirbaş, 112-113. 135 “Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 05.02.2021 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 16.10.2020 gün, 2018/4 esas ve 2020/2 karar ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.06.2021 gün, 2021/21-297 esas ve sayılı kararlarında belirtildiği üzere, kanun hükmünde olan içtihadı birleştirme kararlarının (dahi) kesinleşmiş kararlar hakkında uygulanamayacağı, diğer bir ifadeyle geçmişe yürütülemeyeceği kabul edilmiştir.” Y6.CD, 2021/24968E., 2021/20469K., 28.12.2021T.; Aynı yönde “… yargı yerlerince bu kararlara aykırı olarak verilmiş ve kesinleşmiş olan kararlar hakkında, sonradan verilmiş olan içtihadı birleştirme kararına dayanılarak yargılamanın yenilenmesi istenemez. Bu husus senelerden beri idari ve adli yargının verdiği çok sayıda kararla doğrulanmış ve içtihadı birleştirme kararlarının geriye yürümezliği hukukun temel ilkelerinden biri olarak kabul edilmiş bulunmaktadır.” Danıştay İBK, 1992/1E., 1993/2K., 10.06.1993T. Karar için bkz. Çıtak, s. 143 (dn 211). 136 Bernd Heinrich, Ceza Hukuku Genel Kısım-Cezalandırılabilirliğin Temel Esasları Tamamlanmış ve Teşebbüs Edilen Suçlarda Suçun Yapısı, (Ed. Yener Ünver), Adalet Yayınevi, Ankara, 2014, s. 21-22 137 Heinrich, s. 22; Zeynel Kangal, “Ceza Kanunlarının Zaman Bakımından Uygulanması”, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, İstanbul 2010, C.1, S.1, s. 797. 138 Heinrich, s. 22; Burada “ceza kanunlarını bilmemek mazeret sayılmaz” kuralı (TCK m. 4) İBK’lar bakımından işlerlik kazanamayacaktır. Nitekim İBK’lar kanun niteliğini haiz değildir ve bir yasama işlemi olarak da değerlendirilemezler.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1