63 TBB Dergisi 2024 (174) İbrahim H. SEYDİOĞULLARI miş müsadere usulünün mevzuata getirilmesi teklif edilmiştir.73 Ancak o tarihten bu yana herhangi bir yasama girişimi olmamıştır. IV. KARŞILAŞTIRMALI HUKUKTA İSPAT YÜKÜNÜN DEĞİŞTİRİLMESİ 1982 Anayasası’nın 90’ıncı maddesine göre uluslararası sözleşmeler kanun niteliğindedir, bağlayıcıdır ve Anayasa’ya aykırılığından dolayı Anayasa Mahkemesine (AYM) başvurulamaz. Kanunlarla uluslararası anlaşmaların çelişmesi durumunda, uluslararası anlaşmaların uygulanacağı hükmedilmiştir.74 Türkiye, geçmişten bugüne imzaladığı, içeriğinde elkoyma, müsadere ve kazanç müsaderesine ilişkin tanım ve belirlemeler olan BM ve Avrupa Konseyi sözleşmeleri ile üye olduğu FATF direktif ve tavsiyelerine uymakla yükümlüdür. Uyuşturucu suç örgütlerinin yapı, yöntem ve eğilimleri dikkate alındığında, eylemleri sırasında yoğun güvenlik tedbiri alması, gizliliği üst seviyede koruması, uyuşturucu kaçakçılığından elde edilen kara paranın aklanmasında da bu tedbirlere uyması ve gizliliğin sürdürülmesi gibi tespitler, karşılaştırmalı hukukta, yine evrensel hukuk kurallarına bağlı kalarak farklı mücadele yöntemlerinin geliştirilmesine sebep olmuştur.75 Karşılaştırmalı hukukta ülkeler, uluslararası sözleşmelerin ve AİHM kararlarının sağladığı kabiliyetle, kara paranın aklanması yoluyla elde edilen malvarlığı değerlerinin uyuşturucu ticareti suçuyla ilişkilendirilmesi bağlamında, ispat yükünü hafifletmeye ve tersine çevirmeye, bu yolla da genişletilmiş müsadereye yönelmiştir. İspat yükünün tersine çevrilmesi usulünde, suçun ispatı yine iddia ve hüküm makamında kalmaktadır. Ancak kara para aklama suçunun şüpheli 73 TBMM, “Uyuşturucu Madde Bağımlılığı ve Yeni Bağımlılık Türlerinin Araştırılarak Bağımlılığın Nedenlerinin ve Alınacak Tedbirlerin Tespit Edilmesi Maksadıyla Kurulan Meclis Araştırması Komisyonu Raporu”, 2018, s. 281. https://acikerisim.tbmm.gov.tr/bitstreams/40d3eb68-0f69-47a7-8eda-bfcec810ee16/download Erişim Tarihi: 09.06.2024; Council of Europe, (n 57) s. 8, genişletilmiş müsadere, aklama suçu nedeniyle yürütülen bir ceza davasında, sanığın doğrudan suçtan elde edilen gelirlerinin ötesinde müsadere kabiliyetini yansıtmak için kullanılan bir terimdir. 74 Anayasa 1982, md. 90(5). 75 Naylor, (n 14) s. 14.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1