143 TBB Dergisi 2024 (175) Kemal SARUHAN - Yunus SARUHAN rıca bu kısımda yaşı küçüklerin cezai sorumluluğunun belirlenmesi hakkında yapacağımız açıklamalar sağır ve dilsizler içinde geçerlidir. Sağır ve dilsizliğin bireyin ruhsal gelişimini olumsuz etkilediği ve bu sebeple diğer bireylere nazaran hayata daha geç adapte olmaları dikkate alınarak TCK m. 33’de kusur ehliyetleri özel olarak düzenlenmiştir.46 Buradaki düzenleme sağır ve dilsizlerin durumları sebebiyle işledikleri fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını daha geç yaşta algıladıklarına ilişkindir. A. Fiili İşlediği Sırada On İki Yaşını Doldurmamış Çocuklar Türk Ceza Kanunu 31. maddesi, “Fiili işlediği sırada on iki yaşını doldurmamış olan çocukların ceza sorumluluğu yoktur” hükmünü içermektedir. Bu hüküm gereğince çocuk fiili işlediği sırada on iki yaşını doldurmamış ise cezai sorumluluğu bulunmayacaktır. Kanun bu yaş grubu içerisinde bulunanların kusur yeteneğinin olmadığını mutlak suretle kabul etmektedir. Fiilin işlendiği sırada çocuk on iki yaşını doldurmamış ise algılama ve hareket kabiliyetine bakılmayacak ve başkaca bir araştırma yapılmayacaktır. 47 Fakat bu durum fiili işleyen çocukların hukuki anlam ve neticelerden tamamen yoksun olduğunu göstermez. Burada kanun koyucunun ceza politikaları gereği on iki yaşını doldurmayanların cezalandırılmaması öngörülmüştür.48 Sonuç olarak 0-12 yaş grubunda olan çocuklar hakkında kamu davası açılamayacak ve ceza kovuşturması yapılamayacaktır. Ancak TCK m.31/1 gereği kovuşturma yapılamaz ise de çocuklara özgü güvenlik tedbirleri uygulanabilir. Güvenlik tedbirine hükmedilmesi içerisinde yaptırım barındırmasından dolayı bu kararın verilebilmesi için muhakeme yapılması gerekmektedir.49 Cumhuriyet savcısı TCK m.31/1 ve ÇKK m.15/3 gereği soruşturma devam ederken gerekli olması halinde şikliğin, ceza sorumluluğuna etkisi olmasına bağlıdır. Sanığın sübuttan beraatine karar verilecek durumda yaş düzeltilmesi yapılmamalı, yapılacak yaş düzeltmesi, cezanın artmasını veya azalmasını sağlamayacak ya da ceza sorumluluğunu tamamen kaldırmayacaksa bu yola gidilmemelidir.” 46 Hakeri, s. 276. 47 Koca/Üzülmez, s. 321. 48 İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 19. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2023, s. 469. 49 Feridun Yenisey/Ayşe Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku, 11. Baskı, Sekin Yayıncılık, Ankara 2023, s. 251.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1