292 El Yazılı Vasiyetnamede İmzanın Yeri Hakkında Bir İsviçre Federal Mahkemesi Kararının Değerlendirilmesi lemelerin Noterlik Kanunu ya da benzeri başka bir kanuna bırakılmayıp doğrudan TMK’da ele alınması kanun koyucunun ölüme bağlı tasarrufların şekline verdiği önemi yansıtmaktadır. III. VASİYETÇİNİN İMZASININ YERİNE GETİRDİĞİ İŞLEVLER VE İMZANIN VASİYETNAMEDEKİ YERİ Türk Medeni Kanunu’nun 538. maddesi uyarınca el yazılı vasiyetnamenin geçerliliği için vasiyetçinin vasiyetnameyi kendi el yazısı ile imzalaması gerekmektedir. Bu nedenle TBK m. 15/f.2’de öngörülen imzanın el yazısı dışında bir aletle atılması imkanı el yazılı vasiyetname yönünden geçerli değildir.27 Diğer yandan aynı maddede sözü edilen güvenli elektronik imzanın da el yazılı vasiyetnamede kullanılamayacağı sonucuna varmak gerekir.28 Zaten vasiyetname metninin tamamının ve tarihin vasiyetçinin kendi el yazısı ile olması şartını arayan TMK m. 538 hükmü karşısında elektronik imzanın geçerli olabileceğini kabul etmek kanunun ruhuna aykırı düşerdi.29 Bununla birlikte doktrinde karşıt görüşte olan yazarlar da bulunmaktadır. Bu yazarlara göre 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu30 m. 5 hükmü uyarınca güvenli elektronik imza, elle atılan imza ile aynı hukuki sonucu doğurur. Ayrıca kanunların özel bir şekle veya merasime tabi tuttuğu hukuki işlemler güvenli elektronik imza ile gerçekleştirilemez. Dolayısıyla uygulamada güvenli elektronik imzanın resmi vasiyetname için kabul edilemeyeceği söylenebilirse de el yazılı vasiyetnamede bu tür bir imza kullanılabilir.31 Vasiyetçinin imzasının el yazılı vasiyetnamede sağladığı bazı faydalar ve yerine getirdiği birtakım işlevler bulunmaktadır. İsviçre Federal Mahkemesi’nin incelenen kararında da dile getirilen bu işlevleri imzanın vasiyetnamedeki yeri meselesini değerlendirmeye geçmeden önce ele almakta yarar vardır. 27 Gönen, s.94. 28 Dural/Öz, s.90. 29 Gönen, s.94. 30 R.G.23.01.2004, 25355. 31 Abdurrahman Savaş, “İnternet Ortamında Yapılan Tek Taraflı Hukukui İşlemler ve Özellikle Elektronik Vasiyetname”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.15, S.2, 2007, s.75-76, Belverenli, s.134.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1