119 TBB Dergisi 2025 (176) Cihan YÜZBAŞIOĞLU re içerisinde teknik ve uzmanlık gerektiren konulardaki faaliyet yürütmekle yetkili uzman birimler bulunmakta olup bunların yaptığı teknik inceleme ve değerlendirmeler doğrultusunda işlem tesis edilebilmektedir. Bu kuruluşların, ilgili alanda uzmanlık sahibi ve çoğu zaman bağımsız nitelikte oldukları gözetildiğinde, yaptıkları teknik değerlendirme doğrultusunda tesis edilen işlemlerin yargısal denetiminde mahkemelerin dosyayı bilirkişiye göndermesine maddi imkân bulunmadığı savunulmaktadır.47 Öğretide Yasin ise, idarenin uzman kurul ve kuruluşlarınca yapılan tespit ve değerlendirmelerin hatalı olabileceğini yahut sübjektif yorumlar içerebileceğini isabetle vurgulayarak, bu işlemlerin de yargısal denetiminde bilirkişiden görüş alınabileceğini savunmuştur.48 Danıştay da idarenin teknik değerlendirmeler yaparak oluşturduğu işlemler hakkında bilirkişi görüşü alınabileceğini; idari değerlendirmeler ile bilirkişi görüşünün çelişkili olması durumunda mahkemenin her iki değerlendirmeyi karşılaştırıp gerekçeli şekilde kararını vereceğini ortaya koymuştur.49 Bilirkişi görüşü istenebilecek hallere içerik yönünden getirilen bir diğer sınırlama ise genel bilgi veya tecrübeyle uyuşmazlığın çözümünün mümkün olduğu hallerdir. Çözümü hukuk bilgisi dışında olan uyuşmazlıklardan yalnızca teknik bilgi ve uzmanlık gerektirenler hakkında bilirkişi görüşü alınması mümkün olup genel bilgi ve tecrübeyle çözümlenebilecek konularda bilirkişiye başvurulamayacaktır.50 Danıştay bir kararında, “yanıt kağıtlarının optik okuyucular yardımıyla okunması, iki kez değerlendirilmesi ve optik okuyucuların takdir hatası yapmalarının söz konusu olmaması karşısında değerlendirmenin hatalı olduğu kabul edilemez. …Belirtilen nedenle sınav kâğıdı üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırmasına” gerek görmemiştir.51 Uygulamada ise, başta tazminat 47 Yıldızhan Yayla, İdari Yargıda Son Gelişmeler Sempozyumu (Birinci Bölüm Tartışmalar), Danıştay Tasnif ve yayın Bürosu Yayınları, No: 33, Ankara, 1982, s. 82. 48 Yasin, s. 122-124. 49 Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu, T. 31.05.1996, E. 1995/155, K. 1996/250, Danıştay Dergisi, S. 92, s. 276. 50 Danıştay 11. Dairesi, T. 17.11.1998, E. 1998/1405, K. 1998/3954, www.legalbank. net (Erişim: 15.10.2024). 51 Danıştay 8. Dairesi, T. 02.03.1988, E. 1987/447, K. 1988/143, Danıştay Dergisi, S. 7273, s. 493. Aynı yönde başka bir karar için bkz. Danıştay 3. Dairesi, T. 27.09.2005, E. 2004/2011, K. 2005/2014, Danıştay Dergisi, S. 111, s. 140; Danıştay 3. Daire-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1