Türkiye Barolar Birliği Dergisi 176.Sayı

122 Türk İdari Yargılama Hukukunda Bilirkişi Raporlarının Hukuki Niteliği ve Yargısal Denetimi Benzer şekilde Anayasa Mahkemesi uyuşmazlığın çözümünün teknik bilgi gerektirdiği hallerde bilirkişi incelemesi yaptırılmadan davanın karara bağlanmasını silahların eşitliği ilkesine ve adil yargılanma hakkına aykırı bulmuştur.61 Bu durumda, uyuşmazlığın çözümünde bilimsel incelemeye, hukuk dışındaki disiplinlere yönelik bilgi ve uzmanlığa ihtiyaç duyulması yahut teknik bilginin gerekli olması durumunda bilirkişi görüşü alınmasının içtihadi bir zorunluluk haline getirilmiş olduğunu söylenebilir.62 Çözümü uzmanlığı, özel veya teknik bilgiyi gerektiren sorun açıkça belirtilmeden ve inceleme yaptırılacak konunun kapsamı ile sınırları açıkça gösterilmeden bilirkişi görevlendirilemez.63 HMK’nın 268. maddesi ve devamı hükümlerine uygun olarak bilirkişiye cevaplaması gereken soruların ayrı ayrı sorulması, inceleme konusunun bütün sınırlarıyla açıkça belirlenmesi gerekir.64 Bilirkişinin yalnızca kendisine sorulan sorular hakkında rapor hazırlaması zorunludur.65 Buna karşılık uygulamada bilirkişiye yöneltilen sorular açıkça belirtilmeden yahut ucu açık nitelikte, genel sorular sormak suretiyle görevlendirme yapılmakta, bu hallerde ise bilirkişinin esasında görevlendirilmediği konularda görüş açıklaması veya hâkimin yerine geçerek uyuşmazlığın çözümüne yönelik değerlendirmeler yapması söz konusu olabilmektedir.66 28.01.1999, E. 1998/2808, K. 1999/1029, www.kazanci.com.tr (Erişim: 13.10.2014); Danıştay 9. Dairesi, T. 19.02.1998, E. 1997/3912, K. 1998/669, Danıştay Dergisi, S. 97, s. 640; Danıştay 8. Dairesi, T. 23.11.1992, E. 1991/2520, K. 1992/3004, Danıştay Dergisi, 87, s. 245; Danıştay 8. Dairesi, T. 20.12.1991, E. 1991/829, 1991/2026, Danıştay Dergisi, S. 84-85, 542; Danıştay 8. Dairesi, T. 16.11.1990, E. 1990/474, K. 1990/1326, Danıştay Dergisi, S. 82-83, s. 687; Danıştay 10. Dairesi, T. 25.05.1989, E. 1988/2203, K. 1989/1145, Danıştay Dergisi, S. 76-77, s. 785; Danıştay 9. Dairesi, T. 26.06.1986, E. 1985/1696, K. 1986/2340, Danıştay Dergisi, S. 64-65, s. 384. 61 Anayasa Mahkemesi, Erkan Akış ve diğerleri, T. 13.04.2016, B.No: 2013/6133, www.anayasa.gov.tr (Erişim: 13.10.2024). 62 Danıştay 8. Dairesi, T. 28.02.2006, E. 2005/3432, K. 2006/768, www.kazanci.com.tr (Erişim: 02.10.2024). 63 Kayılıoğlu, s. 107; Aslan vd., s. 391; Deryal, “Bilirkişilik”, s. 441. 64 Danıştay 7. Dairesi, T. 19.12.2006, E. 2005/834, K. 2006/4063 aktaran Candan, s. 853, dn. 1295; Danıştay 3. Dairesi, T. 15.12.1990, E. 1989/3460, K. 1990/3569, Danıştay Dergisi, S. 82-83, s. 207. 65 Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 430; Kuru, s. 2731. 66 Candan, s. 853; Kayılıoğlu, s. 108.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1