138 Türk İdari Yargılama Hukukunda Bilirkişi Raporlarının Hukuki Niteliği ve Yargısal Denetimi ikinci fıkrası uyarınca gerek bilirkişi görevlendirmesine yönelik kararlar ve gerek bilirkişi tarafından tesis edilen rapor uyuşmazlığın taraflarının yanında katılana da tebliğ edilir. B. Bilirkişilik Faaliyetinin İdari Yargılama Hukukunda Yarattığı Etkiler HMK’nın 282. maddesine göre hâkim, bilirkişinin oy ve görüşünü diğer delillerle birlikte serbestçe değerlendirir. Bilirkişi oy ve görüşü bağlayıcı nitelik taşımamakta olup takdiri delil niteliğinde olduğu kabul edilmektedir.150 Hâkim, bilirkişinin oy ve görüşünü diğer delillerle birlikte serbestçe değerlendirir.151 Bu husus Danıştay tarafından, “…teknik bilgiye sahip bilirkişilerce ortaya konulan tespit ve veriler doğrultusunda raporda varılan sonuçtan farklı bir sonuca varılması halinde, söz konusu farklılığın gerekçelendirilmesi suretiyle rapor dışında bir karara varılabileceğinin de kabulü gerekmektedir. Esasen bu husus, yargı yetkisinin, hukuka ve vicdani kanaate uygun olarak kullanılmasının doğal sonucudur” şeklinde açıkça ifade edilmiştir.152 Mahkeme kararının bilirkişi raporu yönünde olması zorunlu olmayıp gerekçesi ortaya konularak farklı bir kararın verilmesi mümkündür. Bunun yanında, birden fazla bilirkişi raporu almış olan mahkeme bunlardan hiçbirine uymayan ayrıksı bir karar verebilir ya da tüm raporların belirli kısımlarını hükme esas alabilir.153 Mahkeme, rapordaki eksiklik yahut belirsizliğin giderilmesini sağlamak için, bilirkişiden ek rapor alabileceği gibi gerekli görürse, yeni görevlendireceği bilirkişi aracılığıyla tekrar inceleme yaptırabilir.154 Bu ihtimalde, mahkemenin ikinci bilirkişi raporunu dikkate almaksızın salt ilk bilirkişi raporunu esas alarak hüküm kuramayacağı kabul edilmektedir.155 150 Atalı/Ermenek/Erdoğan, s. 533; Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 434. 151 Danıştay 10. Dairesi, T. 09.02.2005, E. 2002/3573, K. 2005/367, www.kazanci.com. tr (Erişim: 13.10.2024). 152 Danıştay 10. Dairesi, T. 11.09.2015, E. 2010/10955, K. 2015/3710, www.kazanci. com.tr (Erişim: 13.10.2024). 153 Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 434. 154 Danıştay 3. Dairesi, T. 05.06.1991, E. 1989/2916, K. 1991/2026, www.kazanci.com. tr (Erişim: 13.10.2024). 155 Yıldırım/Üstün, s. 515.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1