Türkiye Barolar Birliği Dergisi 176.Sayı

146 Türk İdari Yargılama Hukukunda Bilirkişi Raporlarının Hukuki Niteliği ve Yargısal Denetimi edilmiştir.189 Aynı şekilde jüri veya heyet tarafından alınan kararlar veya bu kararlar üzerine tesis edilen işlemlerin denetimi için atanacak bilirkişi heyetinin jüri veya heyet ile aynı sayıda, aynı uzmanlık düzeyi ve seviyesinde olması gerektiği kabul edilmektedir.190 Danıştay kurul ya da heyet halinde alınan kararların incelenmek üzere tek bir bilirkişiye gönderilmesini bozma sebebi olarak nitelendirmiştir.191 Ülke çapında etkisi olan sınavlara karşı açılan davalarda, dosyanın incelenmek üzere en az üç kişiden oluşan bilirkişi heyetine gönderilmesi gerektiğine hükmedilmiştir.192 Bilirkişi heyetinde yeterli uzmanlık alanının bulunmaması yahut uyuşmazlık konusu ile ilgili olmayan uzmanlık alanından üyelerin bulunması durumunda, bu rapor esas alınarak hüküm kurulması bozma sebebi olarak kabul edilmektedir.193 Diğer yandan, bilirkişi raporunda uzmanlık hususunda tereddüde yol açan ifadelere yer verilmesi de Danıştay tarafından başlı başına bozma sebebi olarak kabul edilmiştir. Bir kararında Danıştay, “…düzenlediği raporda, …‘kanımca’ sözcüğünün kullanılmış olması” nedeniyle rapora dayanılarak verilen kararda isabet bulmamıştır.194 2. Bilirkişi Raporlarının Biçimsel Yönden Denetimi Bilirkişi raporlarının biçimsel yönden de hukuka uygun, kabul edilebilir olması gerekmektedir. Danıştay tarafından da “bilirkişilerce hazırlanan raporların olayın özel veya teknik bilgi gerektiren yönlerini hiçbir tereddüde yer vermeyecek şekilde aydınlatan bilimsel esaslara dayalı gerekçeleri içermesi gerektiği, bu nitelikte olmayan bilirkişi raporlarının hükme esas 189 Danıştay 14. Dairesi, T. 27.12.2016, E. 2016/5004, K. 2016/7979, www.legalbank. net (Erişim: 20.10.2024); Danıştay 8. Dairesi, T. 11.12.2015, E. 2014/45244, K. 2015/11945, Danıştay Dergisi, S. 141, s. 276; Danıştay 8. Dairesi, T. 28.09.2017, E. 2017/6043, K. 2017/6765, Danıştay Dergisi, S. 147, s. 226. 190 Özdemir, s. 202. 191 Danıştay 8. Dairesi, T. 11.12.2015, E. 2014/5242, K. 2015/11945, www.kazanci. com.tr (Erişim: 24.10.2024). 192 Danıştay 8. Dairesi, T. 29.07.2017, E. 2017/6043, K. 2017/6765 aktaran Özdemir, s. 201. 193 Danıştay 14. Dairesi, T. 26.03.2013, E. 2011/7740, K. 2013/2133; Danıştay 6. Dairesi, T. 30.11.1993, E. 1993/2579, K. 1993/5120, www.kazanci.com.tr (Erişim: 11.10.2024). 194 Danıştay 7. Dairesi, T. 06.05.1999, E. 1998/804, K. 1999/1935, www.legalbank.net (Erişim: 09.10.2024). Bu yöndeki başka bir karar için bkz. Danıştay 8. Dairesi, T. 03.12.2013, E. 2013/91, K. 2013/9297, www.kazanci.com.tr (Erişim: 16.10.2024).

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1