148 Türk İdari Yargılama Hukukunda Bilirkişi Raporlarının Hukuki Niteliği ve Yargısal Denetimi hukuka aykırılık oluşturmaktadır. Yine uygulamada sıkça rastlandığı üzere bilirkişi raporunda yalnızca dosya içeriğinin tekrar edilmesi,205 buna karşılık bilirkişinin ayrıca gerekçeli görüş ortaya koymaktan kaçınması hukuka aykırılık olarak nitelendirilmektedir.206 Bunun yanında, bilirkişi raporunun taraflarca ileri sürülen iddia ve savunmaları ya da dosya içeriğini karşılayacak içerikte olmaması yetersiz inceleme olarak nitelendirilmiştir.207 Bilirkişi tarafından yapılacak değerlendirmenin kapsamı taraflarca ileri sürülen iddia ve savunmalarla sınırlı değildir. Taraflarca ileri sürülmemiş gerekçe ve vakıaların resen tespiti suretiyle görüş verilebilmektedir.208 Benzer şekilde, bilirkişi görüşünün dosyadaki bilgi ve belgeler gözetilmeden yahut dosya içeriği esas alınmadan oluşturulması bozma sebebidir.209 Ayrıca, dosyada birden fazla ve çelişkili bilirkişi raporunun bulunduğu hallerde, yeni bir rapor almak suretiyle mevcut çelişki giderilmeden yahut mahkemece yeterli gerekçe ortaya konulmadan bu raporlardan biri esas alınarak hüküm kurulması hukuka aykırılık oluşturur.210 Çözümü net olmayan veya teknik olarak tespiti mümkün olmayan hususlarda, gerekçesi de belirtilmek suretiyle konunun çözümüne dair ihtimallerin ortaya konulması gerekmektedir.211 Bu sayede, mahkeme uyuşmazlığın teknik boyutuna bütünüyle hâkim hale gelebilecektir. Söz gelimi, bir hastalığın tedavisinde birden fazla yöntemin mümkün olduğu hallerde, bilirkişinin yalnızca kendi benimsediği tedaviye değil; tıbben kabul görmüş ve standartlara uygun tüm yöntemlere raporunda yer vermesi gerekmektedir. Teknik ve özel bilgi ile uzmanlık 205 Ankara 2. İdare Mahkemesi, E. 2020/476 sayılı dosyasına ibraz edilen bilirkişi raporu aktaran Özdemir, s. 458-459. 206 Konya Bölge İdare Mahkemesi 2. İdari Dava Dairesi, T. 12.01.2022, E. 2021/1533 aktaran Özdemir, s. 459. 207 Yargıtay 3. Ceza Dairesi, T. 24.02.2005, E. 2004/15646, K. 2005/1705, www.kazanci.com.tr (Erişim: 19.09.2024). 208 Ulukapı, s. 197. 209 Danıştay 15. Dairesi, T. 11.03.2015, E. 2013/4509, K. 2015/1398, www.kazanci. com.tr (Erişim: 02.10.2024). 210 Danıştay 15. Dairesi, T. 10.03.2016, E. 2014/5674, K. 2016/1586; Danıştay 8. Dairesi, T. 20.05.2004, E. 2003/5602, K. 2004/2417; Danıştay 7. Dairesi, T. 31.03.2004, E. 2001/2270, K. 2004/782, www.kazanci.com.tr (Erişim: 14.10.2024); Danıştay 6. Dairesi, T. 13.11.1985, E. 1985/726, K. 1985/1324, Danıştay Dergisi, S. 62-63, s. 228. 211 Yasin, s. 117; Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 433.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1