184 Ceza Kovuşturmasının Disiplin Soruşturmasına Etkisi Bu bölüm kapsamında genel olarak kabul edilen ceza kovuşturması ile disiplin soruşturmasının birbirinden bağımsızlığı ilkesinin uygulamada mümkün olup olmadığı farklı ihtimaller çerçevesinde değerlendirilmeye çalışılacaktır. A. Ne Bis İn İdem Kuralı Bağlamında Bir Değerlendirme Ne bis in idem kuralının ceza hukukundan türemesine rağmen, bu alanın sınırlarını aşarak disiplin hukuku gibi yaptırım gerektiren diğer alanlarda da uygulama alanı bulduğundan bahsetmiştik.108 Ne bis in idem ilkesi, kısaca bir suçtan dolayı kişinin iki kez cezalandırılamaması anlamına gelir. Bu ilke ceza hukukunda da disiplin hukukunda da geçerli bir ilkedir. Ne bis in idem ilkesi idari yaptırımların dolayısıyla disiplin cezalarının kendi aralarında geçerli bir ilkedir.109 Dolayısıyla yukarıda da bahsettiğimiz gibi disiplin suçunu gerektiren bir eyleminden dolayı kişiye yalnızca bir disiplin cezası verilebilir. Ne bis in idem ilkesi ceza yaptırımları açısından da geçerli bir ilkedir. Dolayısıyla, bir kişi aynı suçtan dolayı iki kere cezalandırılamaz ve kişiye aynı suçtan dolayı tek ceza verilir. Fakat bu ilkenin her iki hukuki rejimde de geçerli olması, kamu görevlisinin hem disiplin yaptırımına hem de ceza yaptırımına tabi tutulmasına engel teşkil etmeyecektir.110 Aynı eylemden dolayı kişiye disiplin cezası verilmesi, ceza kovuşturmasında da ceza verilmesine engel olmadığı gibi; kişinin ceza kovuşturması sonucu cezaya mahkûm edilmiş olması, disiplin soruşturmasında da disiplin cezasına mahkûm edilemeyeceği anlamına gelmez. Nitekim bir Danıştay kararında bu husus şu şekilde ifade edilmiştir: “Disiplin cezasının sebebini oluşturan eylem ve davranışlar, aynı zamanda Ceza Kanununda da suç sayılabilir. Bu durumda, disiplin cezası yaptırımı ile birlikte ceza yaptırımı da uygulanabilir. Bu iki yaptırım türünün hukuki dayanağı, amaç ve sonuçları birbirlerinden farklıdır”.111 108 Yücel Oğurlu, “Ceza Mahkemesi Kararının Disiplin Cezalarına Etkisi ve Sorunu “Ne Bis In Idem” Kuralı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2003, C:52, S:2, s.104. 109 Oğurlu, “Ne Bis In Idem”, s.105. 110 Çağlayan, s.534. 111 Danıştay 12. Daire, E: 2021/1589, K: 2023/513, T: 13.02.2023.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1