206 Haklı Sebeple Fesih İçin İhtarda Bulunmak, İhbar Süresi Tanımak ve/veya Ek Süre (Mehil) Vermek Gerekir mi? cause, to grant a notice, and whether there is an obligation to grant a grace period for termination for just cause based on default in synallagmatic contracts. Keywords: Continuous Obligation, Termination for Just Cause, Warning, Notice Period, Grace Period GİRİŞ Sürekli borç ilişkileri, tarafların edimlerini zamana yayarak ifa ettikleri borç ilişkileridir.1 Sürekli borç ilişkisi kavramı Türk Borçlar Kanunu’nda (TBK) tanımlanmamıştır.2 Ancak öğretideki hakim görüşe göre, bir borç ilişkisinin sürekli olup olmadığının belirlenmesindeki temel ölçüt alacaklının ifa menfaatidir. Bu bağlamda, alacaklı ifa menfaatini zamana yayılmış şekilde elde ediyor ise sürekli edim söz konusudur.3 Eğer taraflardan birisinin asli edimi sürekli nitelikte ise sürekli borç ilişkisi doğuran bir sözleşme söz konusu olur. 4 Sürekli borç ilişkilerinde zaman unsuru kritik bir öneme sahiptir. Nitekim, sözleşmenin kurulmasından ifa sürecinin tamamlanmasına kadar geçen süre içerisinde, ani ifalı borç ilişkilerinde karşılaşılmayan çeşitli sorunlar ortaya çıkabilir. Bir borç ilişkisinin sürekli borç ilişkisi olarak nitelendirilmesi, özellikle bu ilişkinin geçersizliği durumunda hangi hükümlerin uygulanacağı ve ilişkinin sona erdirilmesine uygulanacak usul ve esaslar açısından belirleyici bir rol oynar. 5 Sürekli borç ilişkileri, doğası gereği belirsizlik ve öngörülemezlik barındırır. 6 Zira taraflar sözleşme akdedildiği sırada koşulları belirsiz 1 Sürekli borç ilişkisinin tanımı hk. detaylı açıklama için bkz. Pınar Altınok Ormancı, Sürekli Borç İlişkilerinin Haklı Sebeple Feshi, Vedat, İstanbul 2011, s. 7 vd. 2 Gerçekten de TBK m. 126 ve 138’de borçlunun sürekli edimli sözleşmeler bakımından dönme yerine fesih kurumuna başvurabileceğini ifade eden kanun koyucu her iki hükümde de sürekli borç ilişkisini tanımlamamıştır. 3 Barış Demirsatan, Türk Borçlar Kanunu Çerçevesinde Sözleşmenin Haksız Olarak Sona Erdirilmesi, On İki Levha, İstanbul 2021, s. 69; Özer Seliçi, Borçlar Kanunu’na Göre Sözleşmeden Doğan Sürekli Borç İlişkilerinin Sona Ermesi, Fakülteler, İstanbul 1976, s. 7; Turgut Öz, İş Sahibinin Eser Sözleşmesinden Dönmesi, Kazancı, İstanbul 1989, s. 14. 4 Demirsatan, s. 73. 5 Kemal Oğuzman/Turgut Öz, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt 1, Vedat, İstanbul 2015, N. 41. 6 Johannes Weigl, “Das Dauerschuldverhältnis”, Juristische Ausbildung 2020(9), 906–919, s. 907.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1