207 TBB Dergisi 2025 (176) Hüseyin Can AKSOY bir döneme ilişkin düzenleme yaparlar.7 Keza bu ilişkilerin bir diğer temel özelliği ise taraflar arasındaki güven ilişkisine dayanmalarıdır. 8 Ortak bir amaç doğrultusunda hareket eden tarafların, uzun süreli bir ilişki içerisinde birbirlerine güven duymaları önemlidir. Ancak, zamanla bu güven ilişkisi zedelenebilir ve belirli koşullar altında sözleşme ilişkisinin sona erdirilmesi kaçınılmaz hale gelebilir. Türk Borçlar Kanunu’nun (TBK) “Özel Borç İlişkileri” bölümünde, bazı sürekli borç ilişkilerine dair haklı sebeple fesih düzenlemeleri bulunmaktadır. Buna karşın, kanunun “Genel Hükümler” bölümünde, tüm sürekli borç ilişkilerinin haklı sebeple feshedilebileceğine dair genel bir hüküm yer almamaktadır. Ancak Türk-İsviçre hukuklarında, tüm sürekli borç ilişkilerinin haklı sebeple feshedilebileceği genel olarak kabul görmektedir. 9 Bu çalışmada, sürekli borç ilişkilerinin haklı sebeple feshi bakımından alacaklıya ihtarda bulunma, ihbar süresi tanıma ve tam iki tarafa borç yükleyen sözleşmelerde temerrüde dayalı haklı sebeple fesih bakımından ek süre (mehil) verme zorunluluğu bulunup bulunmadığı incelenecektir. I. SÜREKLI BORÇ İLIŞKILERININ SONA ERMESI: OLAĞAN VE OLAĞANÜSTÜ FESIH AYRIMI Sürekli borç ilişkileri, belirli sebeplerin ortaya çıkması halinde kendiliğinden sona erebilir. Örneğin, taraflarca ifa süresinin bitme anı kararlaştırılmış olan sürekli borç ilişkileri, kararlaştırılan sürenin dolmasıyla kendiliğinden sona ereceği gibi, TBK’nın özel hükümlerinde ölüm, fiil ehliyetinin kaybı veya sınırlanması, ödemeden aciz ve iflas hallerinde de sürekli borç ilişkisinin kendiliğinden sona ereceği düzenlenmiştir. 10 Sürekli borç ilişkisi içeren sözleşmelerin, kendiliğinden sona erme halleri dışında tarafların karşılıklı anlaşması veya tek taraflı bir fesih 7 Michael Stürner, “Die Kundigung von Dauerschuldverhältnissen aus wichtigem Grund nach § 314 BGB”, Juristische Ausbildung 2016(2), 163–167, s. 163. 8 Weigl, s. 908. 9 Bkz. aşa. Bölüm II.B. 10 Detaylı bilgi için bkz. Altınok Ormancı, s. 84 vd; Gökhan Antalya, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt III, Legal, İstanbul 2017, s. 530 vd.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1