Türkiye Barolar Birliği Dergisi 176.Sayı

58 Silahlı Terör Örgütü Üyeliği Suçu Özelinde Bir Tartışma: Suçüstü Hali Yargı Mensuplarına Tanınan Özel Usuli Güvencelerin İstisnası Olabilir mi? 1889 tarihli İtalyan Ceza Kanunu (Zanardelli)’nun iktibasla mülga 765 sayılı TCK’nın 168’inci ve “cürüm işlemek amacıyla teşekkül oluşturma” başlığı taşıyan 313’üncü maddesinde suç örgütünün tanımı yapıldığı görülmektedir. 1 Ağustos 1999 tarih ve 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanunu’nun 1’inci maddesinde de suç örgütü tanımlanmıştır. Keza, mülga 1412 sayılı CMUK’ta örgütlü suçlara özgü iletişimin dinlenmesi veya tespiti, gizli izleme, kayıt ve verilerin incelenmesi, gizli görevli kullanılması, yurt dışına çıkış yasağı gibi kimi koruma tedbirleri ihdas edilmiştir. 2005 yılında yürürlüğe giren TCK’nın “Topluma karşı suçlar” başlıklı üçüncü kısmın “Kamu Barışına Karşı Suçlar” başlıklı beşinci bölümünde suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçuna 220’nci maddede yer verilmiştir. Öğretide ağırlıkta olan görüş, suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçunun mağdurunun genel olarak toplum olduğu yönündedir.43 Bir düşünceye göre, zaten bütün suçlar topluma karşı işlendiğinden bu suçun mağduru kamu düzenini sağlamakla görevli kamu idaresi yani kolluktur.44 Başka bir düşünceye göre, bu suçun mağdurunu tanımlamak olanaksızdır.45 TCK m. 220’nin gerekçesinde örgüt kurmanın işlenmesi amaçlanan suçlar açısından araç niteliğinde olduğu, faillere kolaylık sağladığı ifade edilerek bu suçla korunan hukuksal değerin kamu güvenliği ve barışı ile bireylerin anayasal temel hak ve hürriyetleri olduğu belirtilmiştir.46 TCK’nın 220’nci maddesi çok faili suç ve somut tehlike suçu şeklinde formüle edilmiştir.47 Korunan hukukî değerin toplumsal barış 43 Caner Yenidünya/Zafer İçer, “Suç İşlemek Amacıyla Örgüt Kurma Suçu”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan Özel Sayısı 19 (2) (2013) s. 816. 44 Zeki Hafızoğulları/Günal Kurşun, “Türk Ceza Hukukunda Örgütlü Suçluluk”, TBB Dergisi (71) (2007) s. 36. 45 Tozman, s. 170; Durmuş Tezcan/Mustafa Ruhan Erdem/Rıfat Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, Ankara, Seçkin, s. 910. 46 İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Mevzuatı, Cilt I, Ankara, Seçkin, 2023, s. 442; TCK m. 220’nin ceza sorumluluk alanını oldukça genişlettiği, iştirak alanını daralttığı, çok failli suçlar ile örgüt suçlarının birbirine karıştırıldığı ve bu yönüyle temel hak ve hürriyetler bakımından beklenen faydayı sağlamadığı telafisi güç zararlara neden olunduğu yönünde bkz. Şen/Eryıldız, s. 40 vd. 47 İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara, Seçkin, 2023, s. 412413; Hafızoğulları/Kurşun, s. 36; Yargıtay 10. CD, E. 2012/39897, K. 2012/55096, https://karararama.yargitay.gov.tr/, erişim tarihi: 13.06.2024; madde başlığının

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1