Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

87 TBB Dergisi 2020 (148) Nuray AŞCI AKINCI Son olarak, 34. maddesinin sekizinci fıkrasında, konaklama vergi- sinde vergilendirme dönemi, faaliyette bulunulan takvim yılının birer aylık dönemleri olduğu belirtilmiştir. Her bir vergilendirme dönemine ait konaklama vergisi, vergilendirme dönemini takip eden ayın yirmi altıncı günü akşamına kadar KDV yönünden bağlı olunan vergi daire- sine, KDV mükellefiyeti bulunmayanlarca tesisin bulunduğu yer vergi dairesine beyan edilir. Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 257. mad- desinin birinci fıkrasının (4) numaralı bendi kapsamında, konaklama vergisine ilişkin tüm beyannamelerin elektronik ortamda verilmesi uygun bulunmuştur. İlgili Kanun’un 34/9 fıkrası gereğince, konak- lama vergisi beyannamesinin şekil, içerik ve ekleri Gelir İdaresi Baş- kanlığınca belirlenir ve elektronik ortamda mükelleflerin kullanımına sunulur. Gelir İdaresi Başkanlığı, beyannamenin şekil, içerik ve ekle- rinde değişiklik yapmaya yetkilidir. 4. ÖLÇÜLÜLÜK İLKESİNİN GEREKLERİYLE KONAKLAMA VERGİSİ Vergi hukukunda anayasal vergilendirme ilkeleri dendiğinde, esasında iki temel ilkeden söz edilir. Bunlardan biri vergide yasallık ilkesi 19 diğeri ise vergide eşitlik ilkesidir. 20 Konumuzla ilgili olarak ya- sallık ilkesine ilişkin olarak tebliğ tasarısında irdelenecek veya eleştiri- lecek hususlar olmakla birlikte, temelde eşitlik ilkesine değinmek ge- rekmektedir. Bir vergi yasasının, vergide eşitlik ilkesine aykırı olduğu veya yükümlüler arasında ayrımcılık yaratıp yaratmadığının analizin- de kullanılan üç test bulunmaktadır: karşılaştırılabilirlik testi, haklı ne- den testi ve nihayet ölçülülük testi. Karşılaştırılabilirlik testinde, mev- cut yükümlü gruplarının benzer veya farklı durumda olup olmadığı ölçümlenir. Benzer durumda olanlara farklı, farklı durumda olanlara ise aynı muamele yapılması ancak haklı nedenin bulunması halinde olanaklıdır. Ancak yükümlü grupları arasında farklı muameleyi hak- lılaştıracak hiçbir objektif farklılık yoksa söz konusu muamelenin ay- rımcı olduğu sonucuna varılacaktır. 21 Karşılaştırılabilir durumda olan 19 Bkz. Gülsen Güneş, Verginin Yasallığı İlkesi, On İki Levha Yayınları, 3. baskı, İs- tanbul, 2011, s. 14-22. 20 Bkz. Leyla Ateş, Vergilendirmede Eşitlik, Der’in Yayınları, İstanbul 2006, s. 87 vd. 21 Nuray Aşcı Akıncı, Türk ve Avrupa Birliği Hukukunda Dolaysız Vergilerde Ay- rımcılık Yasağı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2013, s. 410.