Türkiye Barolar Birliği Dergisi 144.Sayı

252 Gaipliğin Miras Hukuku Bakımından Hüküm ve Sonuçları rilebilir. Bunlar TMK’nın aradığı maddi koşullar olup birbirinden ba- ğımsız ve ayrı olarak değerlendirilir. 10 Gaiplik kararı verilebilmesi için söz konusu maddi koşullardan birinin varlığı gerekli ve yeterlidir. 11 İlk olarak, ölüm tehlikesi içinde kaybolmuş olma koşulunda zikre- dilen ‘ölüm tehlikesi’, kişinin ölümüyle sonuçlanma ihtimalinin yük- sek olduğu bir durumu ifade etmektedir. 12 Burada söz konusu olan kişinin ölümüne kesin gözüyle bakılması değildir, zira böyle bir du- rumda ölüm karinesinin işletilmesi gerekir. 13 Ölüm tehlikesi sebebiyle gaipliğe karar verilebilmesi için kişi öyle bir durum içinde kaybolma- lıdır ki yaşadığına dair ciddi kuşkular ortaya çıkarken, ölümü de kuv- vetli bir olasılık olarak görülmelidir. 14 Dolayısıyla, her ölüm tehlikesi içinde kaybolan kişi için gaiplik kararı alınması mümkün değildir. 15 Bu tehlikenin ancak kişinin öldüğü ihtimalini kuvvetle akla getirmesi durumunda gaipliğine hükmedilebilir. 16 Örneğin, Afrika’ya safariye giden ve bir daha izine rastlanmayan kişinin durumu böyledir. İsviçre’de kanun koyucu ölüm tehlikesi içinde kaybolma koşulu- nu, kişinin ‘büyük ölüm tehlikesi içerisinde kaybolması’ şeklinde ifade 10 Cahit Oğuzoğlu, Medenî Hukuk, Şahsın Hukuku, Ankara 1963, s. 231; Feyzi N. Feyzioğlu/Ümit Doğanay/ Aydın Aybay, Medenî Hukuk Dersleri, C. I, İstan- bul 1973, s. 62; Ergun Özsunay, Gerçek Kişilerin Hukukî Durumu, İstanbul 1979, s. 225; Zahit İmre, Medeni Hukuka Giriş (Temel Kavramlar, Medeni Kanunun Başlangıç Hükümleri ve Hakiki Şahıslar Hukuku), İstanbul 1980, s. 504; Mustafa Dural, Türk Medenî Hukukunda Gerçek Kişiler, İstanbul 1984, s. 32; Selâhattin S. Tekinay, Medenî Hukukun Genel Esasları ve Gerçek Kişiler Hukuku, İstan- bul 1992, s. 214; Aydın Zevkliler/M. Beşir Acabey/K. Emre Gökyayla, Zevkliler Medenî Hukuk, Ankara 1999, s. 573; Ahmet M. Kılıçoğlu, Medeni Hukuk, Temel Kavramlar – Başlangıç Hükümleri – Kişiler Hukuku, Ankara 2016, s. 210-211; Jale G. Akipek/Turgut Akıntürk/Derya Ateş, Türk Medeni Hukuku Başlangıç Hü- kümleri, Kişiler Hukuku, İstanbul 2016, s. 254. 11 Oğuzoğlu, s. 231; Feyzioğlu/Doğanay/Aybay, s. 62; İmre, s. 504; Özsunay, s. 225; Tekinay, s. 214; Zevkliler/ Acabey/Gökyayla, s. 573; Dural/Öğüz, s. 30; Helvacı, s. 36; Akipek/Akıntürk/Ateş, s. 254. İsviçre’de de aynı esas geçerlidir, Andre- as Kley/Goran Seferovic, OFK – Orell Füssli Kommentar (Navigator.ch), Jolan- ta Kren Kostkiewicz/Stephan Wolf/Marc Amstutuz/Roland Fankhauser, ZGB Kommentar Schweizerisches Zivilgesetzbuch, Zurich 2016, s. 154. 12 Dural/Öğüz, s. 31. 13 Helvacı, s. 37; Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 31. 14 Tekinay, s. 214; Özsunay, s. 225; Yıldız Abik, “Gaipliğin Nişanlılık Üzerindeki Etkisi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , C. 54, S. 2, 2005, s. 159; Dural/ Öğüz, s. 31; Helvacı, s. 37; Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 31; Akipek/Akın- türk/Ateş, s. 255. 15 Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 31. 16 Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 31.