Türkiye Barolar Birliği Dergisi 160.Sayı

5 TBB Dergisi 2022 (160) Oğuzhan SAPAN / Tuğba ÜNSAL SAPAN li veya sanığa göre bu kişiler bakımından öngörülen farklardan biri, uygulanan işlem sırasında kişilerin sağlıklarının tehlikeye düşürülme tehlikesinin bulunmamasının yanında ayrıca cerrahi müdahalede6 bulunulmaması gerekliliğinin getirilmiş olmasıdır (CMK m. 76/1). Bir diğer fark da mağdurun rızasının varlığı halinde karar alınması usulünün uygulanmasına gerek görülmemiş olmasıdır (CMK m. 76/2). Yine şüpheli veya sanık ile ilgili olarak bu işleme başvurulacak ise, suç oluşturan eylemin kanundaki karşılığı olarak suçun üst sınırının iki yıldan daha fazla hapis cezasını öngörmesi aranmış iken, diğer kişiler için böyle bir kıstasa yer verilmemiştir. CMK m. 75 ve 76’da iç beden muayenesi ve kişilerin bedenlerinden örnek alınması işlemleri birbirinden ayrılmış ise de yapılacak hukuki işlemler aynı usule tabi tutulmuştur. Ancak Yönetmelik m. 4 ve devamında kanuni düzenlemeden farklı olarak beden muayenesi ve vücuttan örnek alınması işlemleri ayrı maddelerde ele alınmış ve usulleri ayrı ayrı gösterilmiştir. Doktrinde de bu düzenlemeler nedeniyle vücuttan örnek alınmasının beden muayenesi kapsamında görülmeyip ayrıca düzenlendiğine ve işlemlerin birbirinden farklı olduğuna vurgu yapılmaktadır.7 İç beden muayenesi veya vücuttan örnek alınması ancak tabip veya sağlık mesleği mensubu diğer bir kişi8 tarafından yapılabilir (CMK m. 75/3).9 Ancak kişinin vücut yüzeyinde bir başka kişiye ait 6 Cerrahi müdahale Yönetmelik m. 3’te “Tıbbi aletler yardımıyla vücutta yapılan tanı ya da tedaviye yönelik operasyonlar” olarak tanımlanmıştır. 7 Ayşe Özge Atalay, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Moleküler Genetik İncelemelerin Özel Nitelikli Kişisel Verilerin Korunması Açısından Değerlendirilmesi”, Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi, 2019, Cilt: 7, Sayı: 2, s. 139; Necat Batur, “Ceza Yargılamasında Moleküler Genetik İnceleme”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2016, Sayı: 126, s. 83; Nur Centel/Hamide Zafer, Ceza Muhakemesi Hukuku, 17. baskı, İstanbul 2020, s. 330; Esra Demir, Ceza Muhakemesi Hukukunda Moleküler Genetik İncelemelerin Yeri ve Elde Edilen Moleküler Genetik Verilerin Akıbeti, Yüksek Lisans Tezi, Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 2019, s. 41; İzzet Özgenç, “Beden Muayenesi, Vücuttan Biyolojik Örnek Alma, Moleküler Genetik İnceleme ve DNA Verilerinin Muhafazası İşlemleriyle İlgili Rıza ve Yetki Sorunları Üzerine Hukuki Değerlendirmeler”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2020, Cilt: XXIV, Sayı: 3, s. 240; Öztürk/Eker Kazancı/ Soyer Güleç, s. 225. 8 Yönetmelik m. 3 gereğince, “Tabip, diş tabibi, eczacı, ebe, hemşire ve sağlık hizmeti veren diğer kişiler” sağlık mesleği mensupları olarak tanımlanmıştır. 9 Ancak Yönetmelik’in 4 ila 8’inci maddelerinde kanundan farklı hükümler getirmiş, şüpheli, sanık ve diğer kişilerin iç ve dış beden muayenesinin ancak tabip

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1