Türkiye Barolar Birliği Dergisi 160.Sayı

39 TBB Dergisi 2022 (160) Oğuzhan SAPAN / Tuğba ÜNSAL SAPAN edildiği üzere karşılaştırma materyali olmadan tek başına moleküler genetik incelemesi yapılması mümkün değildir. Ayrıca bu noktada 2007 yılında hazırlanan Tasarı’nın da kanunlaşmadığı hatırlanmalıdır. Bazı yazarlar tarafından moleküler genetik inceleme neticesinde temin edilen bilgilerin başka bir suça dair başlatılan soruşturmada CMK m. 79 gereğince yeni bir moleküler genetik inceleme kararı alınarak kullanılabileceği ifade edilmektedir.98 Kanaatimizce böyle bir uygulama yapılması CMK m. 78’de belirtilen amaçlar dışında işlem yapılmasına yönelik hüküm karşısında, kanuna karşı hile kapsamında değerlendirilmeli ve kanuna karşı hilenin sonucu olarak beklenen fayda hukuka aykırı elde edilmiş kabul edilmelidir. Ayrıca CMK m. 80/2’de m. 76’ya da atıf yapılması nedeniyle mağdurdan ve diğer kişilerden alınan örneklerin moleküler genetik inceleme sonuçlarının da belirtilen kararların verilmesi hali dışında yok edilemeyecektir. Elde edilen verileri yok etmemek ve depolayıp kullanmak kavramları birbirinden tamamen farklı olsa da bu verilerin bir başka ceza yargılamalarında kullanılabileceğine yönelik görüşün benimsenmesi halinde kişinin şüphelisi dahi olmadığı bir olay nedeniyle elde edilen verilerinin, daha sonra şüpheli veya sanık olduğu başka bir olayda kullanılabileceği anlamı çıkar ki, bu durumun hukuken kabul edilebilir tarafı bulunmamaktadır. Konu ile ilgili verilen Yargıtay kararlarının incelenmesinde, moleküler genetik inceleme ile elde edilen sonuçların farklı ceza yargılamalarında kullanılmasının hukuka uygun görüldüğü, hatta kararlarda mevzuatta yeri bulunmayan “DNA veri bankasından” bahsedildiği anlaşılmaktadır. Yargıtay 1. Ceza Dairesi99, 2. Ceza Dairesi100, 6. Ceza Dairesi101 ve 13. Ceza Dairesi102 oybirliği, 17. Ceza Dairesi103 oyçokluğu 2014/122 E., 2015/123 K.) 98 Atalay, s. 143; Centel/Zafer, s. 343; aksi yönde bkz. Koca, s. 221. 99 Yargıtay 1. CD. 23.06.2010 tarih ve 2010/2865 E., 2010/4823 K. 100 Yargıtay 2. CD. 09.01.2020 tarih ve 2019/7075 E., 2020/465 K.; 14.06.2017 tarih ve 2014/37516 E., 2017/6909 K.; 29.04.2014 tarih ve 2014/13900 E., 2014/11288 K. 101 Yargıtay 6. CD. 18.03.2013 tarih ve 2013/2793 E., 2013/5134 K.; 02.06.2016 tarih ve 2016/1526 E. 2016/4685 K.; 20.10.2021 tarih 2021/2195 E., 2021/16182 K. 102 Yargıtay 13. CD. 25.11.2019 tarih ve 2019/6450 E., 2019/16924 K.; 16.12.2009 tarih ve 2019/7809 E., 2019/18395 K.; 22.10.2019 tarih ve 2019/11339 E., 2019/14940 K. 103 Yargıtay 17. CD. 14.03.2017 tarih ve 2015/22839 E. 2017/2999 K.; 16.11.2016 tarih ve 2016/9901 E. 2016/11870 K.; 14.11.2016 tarih ve 2015/18421 E., 2016/11783 K.;

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1