Türkiye Barolar Birliği Dergisi 160.Sayı

60 Bahis ve Şans Oyunları Çerçevesinde Ceza Hukuku Sorumluluğu eyyide öngörmüştür. İlk bent ile ifade edilen fiile karşılık öngörülen cezadan daha ağır bir yaptırım ikinci bentteki bahse konu fiil için öngörülmüştür. Söz konusu eylem için 4 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası istenmektedir. 7258 sayılı Kanun’un 5. maddesi üçüncü olarak; bahis veya şans oyunları çerçevesinde para nakline aracılık eden kişiler hakkında 3 yıldan 5 yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası öngörmüştür. 7258 sayılı Kanun’un 5. maddesi son olarak; yasa dışı bahis veya şans oyunlarını teşvik edenler, bu gaye ile reklam verenler için ceza-i müeyyide öngörmüştür. Söz konusu yaptırım 1 yıldan 3 yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adli para cezası olarak yer almıştır. İzah edilen söz konusu dört maddi unsura ilaveten bahse konu kanun d bendi ile tıpkı TCK madde 228 gibi yasa dışı bahis ve şans oyunu oynayan kişiler için mülki amirlere idari para cezası tatbik etme hususunda yetki tanımaktadır. Suçun manevi unsuru noktasında ifade etmek gerekir ki bu suç ancak kasten işlenebilir, taksirle işlenmesi söz konusu olamaz. Ayrıca söz konusu suç için genel kasıt yeterli görülmemiştir zira yer ve imkân sağlanması eylemlerinin bahis ve şans oyunlarının icrasına yönelik olması gerekmektedir. Bu durum tipik manevi unsurun özel kast olduğuna işaret etmektedir.29 İrdelenen suç açısında hukuka uygunluk nedenleri başlığına gelindiğinde karşımıza kanun hükmünü yerine getirme durumu çıkmaktadır. Bu noktada TCK madde 24’ün ilk fıkrası önem arz eder. Zira ilgili suç açısından kanun hükmünü yerine getiren kişi, işin esasında görevini ifa etmektedir.30 Bu noktada hemen ifade etmek gerekir ki 5738 sayılı Kanun ekseninde gerekli prosedürler takip edilerek bahis ve şans oyunu oynatılmasına dair ilgili yasal izin alınmışsa söz konusu fiiller suç teşkil etmeyecektir. 29 Hakan Karakehya, “Kumar Oynanması İçin Yer ve İmkân Sağlama Suçu”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, İstanbul, 2013, C. 19, S. 2, s. 709. 30 Mehmet Emin Artuk, Ahmet Gökçen, Caner Yenidünya, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 8. Bası, Adalet Yayıncılık, Ankara, 2014, s. 394.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1