144 6igRrWDFÕOÕNWD TDKNiPGe øWirD] +DNeP +eyeWinin DirenPe +DNNÕ rektiği gösterilmiştir.38 Tüm bunlara ek olarak, 28.01.1994 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı’na göre, taraflarca uyuşmazlığın esasına uygulanacak hukukun seçilmesi halinde, hakemlerin de maddi hukuka göre karar verecek olması ve temyiz yoluna gidilmesi durumunda, ilgili Yargıtay dairesince maddi hukuk denetiminin yapılmasının da mahkemeler ile hakemler arasındaki farkı ortadan kaldırdığı ileri sürülerek hakemlerin direnme kararı verebilmesi savunulmuştur.39 Ayrıca, 23.10.1972 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı’nda, hakemlere direnme kararı verme yolunun kapatıldığı yönünde açık bir hüküm bulunmadığı ve bu nedenle bozma kararına uyma zorunluluğu konusunda bir bağlayıcılık olmadığı belirtilmiştir.40 Sigortacılıkta tahkim kapsamında verilen hakem kararlarına karşı, Sigortacılık Kanunu’nda belirtildiği ve 19.06.2020 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı’nda da hükme bağlandığı üzere temyiz kanun yoluna gidilebilecektir. Dolayısıyla temyiz incelemesi sonucunda verilen bozma kararı hakkında hakemlerin direnme kararı verip veremeyeceği konusunda, yukarıda HUMK dönemindeki uygulamalar da dikkate alınarak bir değerlendirme yapılması gerekmektedir. B. SİGORTACILIKTA TAHKİMDE DİRENME KARARI Sigortacılık Kanunu m. 30/12 uyarınca, Sigorta Tahkim Komisyonu nezdinde yapılan sigortacılık tahkiminde verilen kararlar için temyiz kanun yolu, “…Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz üzerine verilen kararlar için temyize gidilebilir. (Değişik cümle: 13/6/2012-6327/58 m.) Ancak, tahkim süresinin sona ermesinden sonra karar verilmiş olması, talep edilmemiş bir şey hakkında karar verilmiş olması, hakemlerin yetkileri dahilinde olmayan konularda karar vermesi ve hakemlerin, tarafların iddiaları hakkında karar vermemesi durumlarında her hâlükârda temyiz yolu açıktır. Temyize ilişkin usul ve esaslar hakkında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu uygulanır” şeklinde düzenlenmiştir. Temyiz kanun yoluna ilişkin ilgili madde incelendiğinde, temyiz incelemesine gidilebilmesi için iki farklı hususa değinildiği görülmektedir. Bunlardan ilki; öngörülen parasal sınırın üzerinde kalan 38 Kuru, Cilt: VI, s. 6111 – 6115. 39 Kuru, Cilt: VI, s. 6115. 40 Kuru, Cilt: VI, s. 6116.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1