sayi115

TBB Dergisi 2014 (115)

Şebnem NEBİOĞLU ÖNER

513

larına bağlı olup, belirtilen uygulamaların ülkeler arasında farklılık-

lar taşıdığı gözlemlenmektedir. Zira bu uygulamaların doğası büyük

oranda, her bir ülkedeki farklı adli kültürlere dayanmaktadır. Bu ne-

denle belirtilen otoriteler, yalnızca Sözleşme’nin mevcut metnine da-

yanmamalı, Sözleşme’nin amacını da göz önünde bulundurmak sure-

tiyle yapılacak isabetli yorum ve uygulamalar sayesinde, uluslararası

çocuk kaçırma vakalarının önlenmesi ve hızla çözüme kavuşturulma-

sı hususunda, taraf devletler arasındaki işbirliğinin ve güven ortamı-

nın sağlanmasına katkıda bulunulmalıdır.

Bu kapsamda özellikle, iade davalarında yargılama yetkisi-

nin mahkemelerin iş bölümü nazara alınarak düzenlenmesi yerine,

Sözleşme’nin Almanya uygulamasında görüldüğü üzere

100

sınırlı sa-

yıda aile mahkemesinin belirli bölgeler itibarıyla yetkili kılınmasının,

iade prosedürünün daha hızlı ve etkili hale gelmesini sağlayacağı

düşünülmektedir. Ayrıca, taraf devlet hukuk sistemlerinde yer alan

mevzuat ile yargısal uygulamaların ulaşılabilirliğinin ve bu hususta

etkin bir iletişimin devam ettirilmesinin, uygulamada yeknesaklığın

sağlanması ve Sözleşme’nin öngördüğü iade prosedürünün etkin hale

getirilmesi üzerinde olumlu etkiler görtereceği açıktır.

KAYNAKÇA

Altuntaş İlknur, Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukukî Yönlerine Dair Lahey Söz-

leşmesi, Ankara 2006.

Ataman Figanmeşe İnci, Çocukların Uluslararası Kaçırılmasının Hukukî Yönlerine

Dair 1980 tarihli Lahey Sözleşmesi, Nihal Uluocak’a Armağan, İstanbul 1999.

Bailey M., Canada’s Implementation of the 1980 Hague Convention on the Civil As-

pects of International Child Abduction, 33 N.Y.U. J. Int’l L. & Pol. 17.

100

Lahey Sözleşmesi’nin Almanya uygulaması Uluslararası Aile Hukuku Usul Ka-

nunu uyarınca sürdürülmekte olup, üke genelindeki altı yüzden fazla aile mah-

kemesi arasından, 1999 yılından itibaren sadece yirmi iki aile mahkemesinin anne

baba ve çocuklarla ilgili sınır ötesi davalarda özel olarak yetkilendirildikleri gö-

rülmektedir. Belirtilen Kanun’un 10 ilâ 12. maddeleri uyarınca, Lahey Sözleşmesi

uyarınca görülen iade ve şahsi ilişki tesisi davalarında da yargılama yetkisi, her

yargı bölgesinde sadece bir aile mahkemesine verilmiş olup, toplam yetkili mah-

keme sayısı yirmi ikidir. Ayrıntılı bilgi için bkz. Weinkaufff, s.48 vd.