Türkiye Barolar Birliği Dergisi 160.Sayı

81 TBB Dergisi 2022 (160) Ünal BOZDAĞ c) Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu’nun 28 inci maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesi ve 32’nci maddesinde yer alan suçlar, hakkında temyiz kanun yolu açılmıştır. CMK’nın geçici 5/f. maddesi ile de (7188 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile CMK’ya eklenmiştir) bu maddenin uygulama yöntemi belirlenmiştir. Buna göre; “CMK’nın 286/3 fıkrasında yapılan düzenleme, bu maddenin yayımlandığı tarihten itibaren on beş gün içinde talep etmek koşuluyla aynı suçlarla ilgili olarak bölge adliye mahkemelerince verilmiş kesin nitelikteki kararlar hakkında da uygulanacağı” şeklindedir. CMK’nın “Kanun Yollarına Başvurma Hakkı” başlıklı 260’ıncı maddesinden de anlaşılacağı üzere temyiz kanun yoluna; Cumhuriyet savcısı, şüpheli, sanık ve bu Kanun’a göre katılan sıfatını almış olanlar ile katılma isteği karara bağlanmamış, reddedilmiş veya katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar başvurabilecektir. İkili yargı sisteminden vazgeçilerek İstinaf Mahkemeleri›nin kuruluşu ile üçlü bir yargı sistemini kabul eden ceza mevzuatımız kanun yolu uygulamasında da yeni bir anlayışı kabul etmiştir. CMK’nın 273. maddesine göre, taraflara herhangi bir gerekçe göstermeden istinaf kanun yoluna başvurabilme hakkı tanınmış iken Cumhuriyet savcısına bu hak tanınmayarak gerekçe gösterme zorunluluğu getirilmiştir. Yeni ceza usul mevzuatı, eski ceza usul mevzuatından (mülga 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usul Kanunu’nun 305. maddesi) farklı olarak resen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz istemlerinde temyiz sebeplerini gösterme zorunluluğunu (CMK 294/1) getirmiştir. Bu zorunluluğa aykırı şekilde verilmiş bir dilekçenin varlığı halinde CMK’nın 298. maddesi gereği; temyiz inceleme mercii, aynı süresi içinde temyiz başvurusunda bulunulmaması, hükmün temyiz edilemez olması ve temyiz edenin buna hakkının olmamasında olduğu gibi temyiz istemini reddeder. Bu usulü ret kararı Yargıtay kararında8 belirtildiği üzere bir hak ihlali olarak kabul edilmemiştir. 8 Yargıtay 3. Ceza Dairesi’nin 10.11.2021 tarih ve 2021/8335 Esas, 2021/9984 Karar sayılı ilamı, Karar metninin tümü için bkz. https://karararama.yargitay.gov.tr/, E.T.: 28.11.2021.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1