40 Türk Ceza Hukukunda Af doğurmaktadır. Dolayısıyla özel af kapsamına giren hükümlü hakkındaki mahkûmiyet kararı, affa rağmen varlığını devam ettirdiğinden, özel af öğretide “unutmaksızın af” olarak da isimlendirilmektedir. Zira bu halde, kişi hakkında hükmedilen ceza çektirilmemek, kısaltılmak ya da hapis cezasından çevrilmek suretiyle affediliyor olsa dahi, mahkûmiyet kararı adli sicilden silinmediğinden bu kararın varlığı unutulmamaktadır.104 Ayrıca şu husus da ifade edilmelidir ki, ilan edilen özel affın hükmedilen hapis cezaları üzerinde bu etkiyi doğurabilmesi için af ilan edildiği tarih itibariyle cezanın henüz çekilmemiş olması ya da hükümlünün cezayı çekmeye devam ediyor olması gerekmektedir. Dolayısıyla infazı tamamlanmış hapis cezaları ya da ödenmiş adli para cezaları bakımından ilan edilen özel affın herhangi bir etkisi olmayacaktır. Özel af, kesinleşmiş mahkûmiyet kararları üzerinde yukarıda sayılan etkileri doğurmakla birlikte, genel affın aksine mahkûmiyet kararını ortadan kaldırmamakta, mahkûmiyet kararı adli sicilde kalmaya devam etmektedir. Dolayısıyla özel affa uğramış mahkûmiyet tekerrüre esas teşkil edeceği gibi, üç aydan fazla hapis cezası olması kaydıyla ertelemeye de engel olacaktır (TCK m. 51/1-a). Yine cezaya bağlı olan ve hükümde belirtilen hak yoksunlukları da özel affa rağmen etkisini devam ettirecektir (TCK m. 65/3).105 c. Diğer Sonuçları Özel af, kişi hakkında hükmedilen mahkûmiyet kararlarını ortadan kaldırmamakta, ancak kişinin mahkûm olduğu ceza nedeniyle infaz kurumunda ise kurumdan çıkartılması, infaz kurumunda kalma süresinin kısaltılması ya da hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sonucunu doğurmaktadır. Dolayısıyla özel af kapsamına giren fiili nedeniyle kişinin özel hukuk sorumluluğu devam ettiği gibi, bu fiilin aynı zamanda bir disiplin suçu teşkil etmesi halinde, affın disiplin soruşturmaları ve disiplin cezaları üzerinde 104 Keyman, s. 43. 105 Bu düzenlemenin de TBMM’nin özel af ilan etme yetkisinin sınırlanması sonucunu doğurduğu, bu yönüyle maksadını aşar nitelikte olduğu; kanun koyucunun her zaman bir başka kanun ile bu yasal düzenlemenin aksine istisnai hükümler içeren af kanunları çıkarmasının mümkün olduğuna dair bkz. Hafızoğulları/ Özen, s. 515.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1