Türkiye Barolar Birliği Dergisi 166.Sayı

70 KriSWR 9DrOÕN AODFDNODrÕnD øOiúNin DDYDODrGD *|reYOi 0DKNePe Para formundaki kripto varlıkların tahsilinden doğan hukukî uyuşmazlıklarda görevli mahkemenin belirlenmesinde, kripto varlıkların hukukî niteliği önem arz etmekle birlikte öğretideki tartışmalar ve bu konuda mevzuat boşluğu dikkate alındığında, mal varlığı değeri nitelendirilmesinin halihazırdaki durum bakımından yeterli olacağı söylenebilir. Zira, mal varlığı değeri olduğunu kabul etmekle birlikte, hukukî işlemlere konu olması ve alacak talepleri açıklanabilir. Görevli mahkemenin belirlenmesinde esas alınacak hususlar, tarafların sıfatı veya uyuşmazlığın kaynaklandığı hukukî ilişkinin niteliğidir.29 Diğer bir ifadeyle para formundaki kripto varlıkların konu olduğu hukukî ilişki ve bu ilişki de taraflar taşıdığı tacir, tüketici, zilyet gibi sıfatlar30 görevli mahkemenin belirlenmesini sağlayacaktır. A. Asliye Hukuk Mahkemesi 5235 sayılı Kanun m. 6, 2 ve 3. fıkralarında, asliye hukuk mahkemeleri, sulh hukuk mahkemelerinin görevleri dışında kalan ve özel hukuk ilişkilerinden doğan her türlü dava ve işler ile kanunların verdiği diğer dava ve işlere bakar hükmü öngörülmüş; ancak, özel kanunlarla kurulan hukuk mahkemelerinin görevlerinin saklı olduğu belirtilmiştir. Öte yandan HMK m. 2’de ise dava konusunun değer ve miktarına bakılmaksızın malvarlığı haklarına ilişkin davalar ile şahıs varlığına ilişkin davalarda görevli mahkeme, aksine bir hüküm bulunmadıkça asliye hukuk mahkemesi olarak düzenlenmiştir. Malvarlığına ilişkin davalarla, konusu para veya para ile ölçülebilen bir şey (mal/hak) olan davalar kastedilmektedir. Kanun koyucu düzenleme yaparken, aksi belirtilmedikçe, bunların değer ve miktarına bakılmaksızın görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğunu düzenlemiştir. Bu bakımdan, söz konusu düzenleme uyarınca, dava konusunun para veya paradan başka bir şey olup olmaması asliye hukuk mahkemesinin görevinin belirlenmesinde önem arz etmez.31 29 Bu ayrım, karma prensibi esas almak suretiyle yapılan bir ayrımdır (Ali Çetin Aslan, Medenî Usul Hukukunda Görev, 1. Baskı, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul 2022, s. 567). 30 Aslan, Görev, s. 567. 31 Arslan/Yılmaz/Taşpınar Ayvaz/Hanağası, s. 209, 210.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1