Türkiye Barolar Birliği Dergisi 167.Sayı

152 Depremden Kaynaklanan Manevi Zararlardan İdarenin Sorumluluğu B- Depremden Kaynaklanan Zararlardan İdarenin Kusursuz Sorumluluğu Depremden kaynaklanan zararlar yukarıda da belirtildiği üzere koşulları gerçekleşmişse kusurlu sorumluluk esasına göre tazmin edilmektedir. Mücbir sebep değerlendirmesi yapılırken önlenemezlik ölçütü çerçevesinde idarenin depremin zararlı etkilerini önlemesinin mümkün olup olmadığı incelenmektedir. İdarenin kusuru varsa bu durum mücbir sebep nitelemesine engel teşkil ettiği gibi idarenin kusurlu sorumluluğunu da gündeme getirmektedir. Böyle bir durumda kusur sorumluluğu asli nitelikte olduğundan sonrasında kusursuz sorumluluğa gidilmemektedir. Depremin mücbir sebep olarak nitelenmesi halinde ise mücbir sebebin idarenin hem kusurlu hem de kusursuz sorumluluğunu kaldırdığı kabul edilmektedir. Bununla birlikte idarenin kusuru mücbir sebepten kaynaklanan zararda artışa neden olmuşsa, idarenin oluşan zarardan sorumlu olduğu ifade edilmektedir.54 Depremden kaynaklanan bireysel ve olağanüstü zararlardan, kusurlu davranışları zararın artışına neden olmuşsa idarenin kusurlu sorumlu olacağı, bununla birlikte bu durumda depremin mücbir sebep olarak nitelenemeyeceği belirtilerek mücbir sebepten kaynaklı bireysel ve olağanüstü zararlardan idarenin kusursuz sorumluluğuna gidilemeyeceği ileri sürülmektedir.55 Yargı kararlarında doğa olayları nedeniyle idarenin kusuru olmasa bile kusursuz sorumluluk esasına göre sorumlu tutulduğu kararlar da vardır.56 Beklenmeyen hal konusunda bahsedildiği üzere kimi zaman doğa olayları mücbir sebep olarak değil beklenmeyen hal olarak nitelenmek suretiyle idarenin kusursuz sorumluluğunun işletilmesi arayışı söz konusu olabilmektedir. Kusursuz sorumluluk bakımından öne çıkan görüş idarenin hiçbir kusuru olmasa dahi depremden kaynaklanan zararları sosyal devlet ilkesi gereği karşılaması gerekliliğidir.57 Nitekim kusursuz sorumluluğun temeli sosyal devlet kavramı ile de açıklanmaktadır.58 54 Atay, s.360. 55 Kutlu, s.19. 56 AYİM, 2.Daire, Esas:1993/6, Karar:1993/147, 14.04.1993, nakleden Yayla, İdare Hukuku, s. 371. 57 Kutlu, s.19. 58 Gözübüyük/Tan, s. 722.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1