119

TBB Dergisi 2015 (119)

Nazan MOROĞLU

605

1912’den itibaren özellikle Rusya’nın, İngiltere ve Fransanın des-

teğini alan Ermeniler, doğuda Rus ordularına yardım etmişler, Os-

manlıya karşı birbiri peşine isyanlar çıkarmışlardır. 1. Dünya Savaşı

sırasında Ermeni askerlerinin Rus ordusu içinde yer alarak doğrudan

Osmanlıya karşı savaşması ve Anadolu’nun batısı ile doğusu arasın-

daki geçiş yollarının ve telgraf iletişimin kilit noktalarının Ermeniler

tarafından felç edilmesi nedeniyle, Osmanlı Devleti ülke güvenliği açı-

sından Anadolu’daki Ermenileri güneye yine Osmanlı Devletine ait

olan bölgeye göç ettirme kararı almıştır.

Bu göç sırasında açlık ve salgın hastalıklar nedeniyle gerek Erme-

niler gerek onlara eşlik eden Osmanlı jandarması ve halkı arasında

çok sayıda ölenler olmuştur. Osmanlı’nın kendini korumak amaçlı uy-

guladığı “tehcir” sonraki yıllarda Ermeniler tarafından “sözde Ermeni

soykırımı” olarak adlandırılmaya ve dünyaya bu şekilde tanıtılmaya

başlanmıştır.

“Ermenilerin Sevk ve İskanlarına İlişkin Talimatname”

ile yapılan

tehcir Ermeni çevrelerince “Ermeni soykırımı” olarak adlandırılmış ve

bu iddialar önce Osmanlılara karşı ve Cumhuriyetin kuruluşundan

sonra da Türkiye’ye karşı sürdürülmüştür.

Soykırım, Hukuki Bir Kavramdır ve Uluslar Arası Bir Suçtur (4)

Soykırım suçunun maddi ve manevi unsurlarına ve tanımına,

Birleşmiş Milletlerde 9 Aralık 1948 tarihinde 260 A (III) sayı ile kabul

edilen, 12 Ocak 1951 tarihinde yürürlüğe giren

Soykırım Suçunun Ön-

lenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesinin

2. maddesinde yer veril-

miştir. (5)

Sözleşmenin 2.maddesine göre:

“

Bu Sözleşme bakımından,

• ulusal,

• etnik,

• ırksal veya dinsel bir grubu

• veya o gruba mensup olanların tümünü veya bir kısmını

• yok etmek kastıyla öldürmek gibi .. fiillerden herhangi biri, soykırım

suçunu” oluşturur.