Türkiye Barolar Birliği Dergisi 160.Sayı

109 TBB Dergisi 2022 (160) Furkan YILDIZ Memurların yargılanmasına ilişkin hususlar 1982 Anayasası ile de güvence altına alınmıştır. Zira T.C. Anayasası’nın 129’uncu maddesinin son fıkrasında “Memurlar ve diğer kamu görevlileri hakkında işledikleri iddia edilen suçlardan ötürü ceza kovuşturması açılması, kanunla belirlenen istisnalar dışında, kanunun gösterdiği idari merciin iznine bağlıdır.” hükmü yer almaktadır. Ceza hukukunda da memurlara karşı işlenen ve memurlar tarafından işlenebilen özgü suçlara yer verilmesinin temel nedeni kamu görevinin kötüye kullanılması veya ihmal edilmesi halinde memurlara daha ağır bir sorumluluk yüklemek ve memurları görevleri dolayısıyla karşılaşabilecekleri haksız eylemlere karşı korumaktır.4 Bundan hareketle, memurlara özgü uygulanan soruşturma usullerinin bir ayrıcalık olmadığı ve esasında kamu hizmetinin aksamadan yürütülmesi amacına hizmet ettiğini söyleyebiliriz.5 Nitekim Anayasa Mahkemesi de kararlarında memurlar hakkında uygulanan soruşturma izni usulünün, memurlara bir sınıf olarak tanınan imtiyaz olmadığını, aksine kamu hizmetinin iyi işlemesi için memura tanınan bir teminat olduğunu, zira memurların gördüğü hizmet yüzünden sık sık isnat ve iftiralara uğrayabileceği göz önünde bulundurulduğunda bu iddiaların öncelikle kamu hizmetinin gereklerini ve memurluk psikolojisini iyi bilen kimselerin süzgecinden geçirilmesi ve ortada kovuşturmaya değer bir eylem kalırsa o zaman işin mahkemenin eline bırakılmasının kamu hizmetinin yararına bir tedbir olduğunu belirtmiştir.6 Memur suçlarının soruşturulmasının güvence altına alındığı düzenlemelerde üç farkı sistemden söz edilmektedir. İlk olarak ‘yargıla4 Doğan Soyaslan, “Ceza Hukukunda Memur Kavramı (Kamu Menfaati İçin Görevlendirilmiş Şahıslar)”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Ankara 1996, C. 4, S. 1, s. 49. 5 Aksi doğrultuda, “memurlara özgü yargılama usulünün, yürütmeyi denetleme dışı bırakma eğiliminin sonucunda yürütmeyi kayırıcı nitelikte olduğu” yönündeki görüş için bkz. İlyas Şahin, “4483 Sayılı Kanun’da Öngörülen İnceleme Görevlisinin Yetkileri ve Bu Çerçevede İzin Sisteminin Gerekliliği Hakkında Değerlendirme”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Ankara 2015, C. 19, S. 3, s. 255. 6 AYM, 14/11/1967, 1967/14 E. 1967/36 K.; 27/02/1992, 1991/26 E. 1992/11 K.; 05/05/1992, 1992/27 E. 1992/31 K. < https://normkararlarbilgibankasi.anayasa. gov.tr/ > (E.T: 29.12.2021).

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1