143 TBB Dergisi 2022 (160) Aynur AYDIN / Y. Özhan TÜRKER Kanun’un 2. maddesinin C ve D alt bentlerinde, Bakanlığın tasarrufuna geçen taşınmazları değerlendirme usul ve esaslarını düzenlenmiştir. Buna göre, söz konusu taşınmazların yatırımcılara tahsisi, kiralanmasına ilişkin esaslar, “saydamlık, güvenilirlik, eşit muamele, kamu kaynaklarının etkin ve verimli kullanımı ilkeleri doğrultusunda” Bakanlıklar arası müştereken tespit edilecek ve bu taşınmazları, C fıkrasındaki şartlarla Türk ve yabancı uyruklu gerçek ve tüzel kişilere tahsis etme, üzerlerinde irtifak hakkı kurma yetkisi Kültür ve Turizm Bakanlığı’nda olacaktır. Anayasa Mahkemesi’nin, 2634 sayılı Kanun’un 8. maddesindeki düzenlemeleri “ormanlar” yönünden iptal ederek bugün gelinen süreci başlatan kararında22 bu maddeler de itiraza ve incelemeye konu olmuş ve dava bu maddelerin iptali ile sonuçlanmıştır. Mahkeme, madde düzenlemesini “Bakanlığa tanınan bu yetkinin nasıl kullanılacağı ile ilgili olarak Kanunda doğrudan bir düzenleme yapılmamış, konunun yönetmelikte düzenleneceğine ilişkin bir hükme yer verilmemiş olması” gerekçesiyle iptal etmiştir. Kanun ile düzenlenmesi öngörülen konularda yürütme organına genel ve sınırları belirsiz bir düzenleme yetkisinin verilmesi olanaklı değildir. Yürütmenin düzenleme yetkisi, sınırlı, tamamlayıcı ve bağlı bir yetkidir. Bu nedenle, Anayasa’ da öngörülen ayrık durumlar dışında, yürütme organına kanunlarla düzenlenmemiş bir alanda genel nitelikte kural koyma yetkisi verilemez. Ayrıca, yürütme organına düzenleme yetkisi veren bir kanun kuralının Anayasa’nın 7. maddesinde “Yasama yetkisi Türk Milleti adına Türkiye Büyük Millet Meclisinindir. Bu yetki devredilemez” şeklinde ifade edilen yasamanın devredilmezliği ilkesine uygun olabilmesi için temel ilkelerin konulması, çerçevenin çizilmesi, sınırsız, belirsiz, geniş bir alanın bırakılmaması gerekir.23 5761 sayılı Kanunda yer alan biçimiyle, Bakanlığa tanınan yetkinin kullanım esaslarının belirlenmemesi, yapılacak düzenlemelerin idarenin takdirine bırakılması, Anayasa’nın 7. maddesine aykırıdır. Turizmin teşvik edilmesinde kamu yararı bulunduğu ve zorunlu olduğu ölçüde devlet orman alanlarının turizme tahsisinin gerektiği yadsınamaz. Buradaki tahsisin zorunlu sayılacağı haller, Anayasa’nın 22 Anayasa Mahkemesi’nin 07.05.2007 tarihli ve E. 2006/169, K. 2007/55 sayılı kararı. 23 Anayasa Mahkemesi’nin 07.05.2007 tarih ve E. 2006/169, K. 2007/55 sayılı kararı.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1