53 TBB Dergisi 2022 (160) Yunus Emre KOÇAK Kumar olgusunun ceza hukukuna dair bir yönünün bulunup bulunmadığı hususu ise tartışmalıdır. Buna karşın, kumar olgusuna ceza kanunlarının yer verdiği tarihsel süreç irdelendiğinde görülmektedir.7 Yasa koyucu, kumarın bireysel ve toplumsal zararlarının farkında olarak sebep olduğu zararların önüne geçmek ve genel ahlakı muhafaza etmek istemiştir. Bu gaye ile 5326 sayılı Kabahatler Kanunu m. 34’te kumar oynama fiilini kabahat olarak düzenlemiş; kumar oynanması için yer ve imkân sağlamanın sebep olduğu tehlikenin daha fazla haksızlık içermesi hasebiyle ise söz konusu fiilleri TCK madde 228 ile suç olarak düzenlemiştir.8 Kumar kelimesi Türk Dil Kurumu sözlüğünde aynı ile; “ortaya para koyarak oynanan talih oyunu” şeklinde ifade edilmiştir.9 Yine TCK madde 228, 6. fıkrası ile kumara ilişkin bir tanım getirmiştir: “Ceza Kanununun uygulanmasında kumar, kazanç amacıyla icra edilen ve kar ve zararın talihe bağlı olduğu oyunlardır”.10 Bahis, şans oyunu ve kumar; her üç kavram içinde ortak olan alan oyun kavramıdır. Her üç kavram içinde güdülen gaye kar sağlama amacıdır. Nitekim Yargıtay sigara kazanma gayesi ile oynana oyunların dahi kumar niteliğine sahip olduğu yönünde kararlar vermiştir.11 Kar sağlama hedefine gidilirken bahis ve şans oyunları kavramları için belli ölçüde kişisel tecrübe, bilgi, mukayese yeteneği gibi kavramlar ön plana çıkarken kumar içinse talih, kısmet gibi kavramlar ön plana çıkmaktadır. Ancak bu noktada unutmamak gerekir ki bahis ve şans oyunları için ön plana çıkan hususlar kazanma veya kaybetme hususunda belirleyici olmaktan çok uzaktırlar. Bu noktada yine tıpkı kumarda olduğu gibi iş dönüp dolaşıp talih, kısmet gibi kavramlara varmaktadır. Nitekim Yargıtay da 2006 yılında verdiği kararında 7 Rahime Erbaş, Begüm Tokgöz, “Bahis Oyunları ve Ceza Hukuku Sorumluluğu”, Karşılaştırmalı Hukukta Ekonomik Suçlar Uluslararası Sempozyumu Tebliğler – C: I – II, Ankara, 2020, Editörler. İzzet Özgenç-Cumhur Şahin-Faruk Turhan, 1. Bası, s. 1755. 8 Beşir Babayiğit, “Kumar Oynama ve Kumar Oynanması İçin Yer ve İmkân Sağlama Fiilleri”, TAAD, Ankara, 2018, Yıl. 9, S. 34, s. 284, (s. 283-315). 9 http://tdk.gov.tr (Erişim: 17.06.2021) 10 Süheyl Donay, Türk Ceza Kanunu Şerhi, Beta Yayınevi, İstanbul, 2007, s. 331. 11 Yargıtay 2. CD, E. 2010/ 23408, K. 2012/13462, T. 10.05.2012, www.kazanci.com (E. T.: 25.05.2021).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1