TBB Dergisi 109. Sayı

Türk Hukukunda Aile İçi Şiddet ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesiyle İlgili Yeni Düzenlemeler

Toplumda şiddetin sebepleri çok çeşitlidir. Erkeğin şiddet kullan-

ması toplumda şiddeti bir sorun çözme yöntemi olarak kabul etmesi,

haklarını ileri sürmede bir araç olarak kullanması, kadının namusu

üzerinde hak iddia etmesi durumunda veya kadınla arasındaki an-

laşmazlıkları çözmede erkeğin yetersiz kalması durumunda başvur-

duğu bir yöntemdir. Şiddet uygulayan erkeğin düşük sosyoekonomik

durumu, alkol bağımlısı olması, düşük benlik saygısına sahip olması,

empati yeteneğinin zayıf olması, madde bağımlılığı, boşanma sürecin-

deki sıkıntılar veya başka kadınlarla ilişki kurması da erkeğin şiddete

eğilimli olmasında etkili faktörlerdir. Kadına yönelik şiddette, kadının

aile içindeki şiddeti mahrem olarak algılaması, polise başvurmaması,

kadının ekonomik gücünün olmaması, aile ve arkadaş desteğinin ol-

maması veya boşanmış olmanın toplumda kabul görmemesi ve buna

bağlı sorunlarla başa çıkma gücünü bulamaması etkili olmaktadır. Ka-

dının şiddet kullanması daha çok sözel şiddet şeklinde görünmekte-

dir, kadın erkeğe karşı hakaret, alay etme, aşağılama gibi kaba söz ve

ifadelere başvurmaktadır

4.9.1992 tarihli Birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal Konsey’in

Kadına Yönelik Şiddetin Yok Edilmesi Bildirisi’ne göre fiziksel şiddet,

daha çok bedene yönelik acı ve korku yaşatan davranışlar, psikososyal

şiddet, bağırıp hakaret etmek, evden çıkmaya izin vermemek, tehdit

etmek, evden kovmak, cinsel şiddet vücuduna, aklına güç gösterisi

olarak cinselliği kullanılarak yapılan haksız hareketler, ekonomik şid-

det çalışmaya izin vermeyen, çalışma hakkını engelleyen, iş yaşamına

engel olan davranışlar şeklinde tanımlanmıştır

6284 sayılı Kanun‘a göre “kadına yönelik şiddet”, kadınlara, yal-

nızca kadın oldukları için uygulanan veya kadınları etkileyen cinsiye-

te dayalı bir ayrımcılık ile kadının insan hakları ihlaline yol açan ve

bu Kanunda şiddet olarak tanımlanan her türlü tutum ve davranıştır

(K. m.2 ç) . Bu kavram, Türk hukukuna uluslararası belgelerden geç-

miştir. 20 Aralık 1993 tarihli “

Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair

Bildiri

‘nin

m.1 hükmüne göre “kadına karşı şiddet “, ” ister kamusal

YÜKSEL, Neşe Doğan, Aile Mahkemelerinde Uzmanlar, Kadın Hakları Adli Yar-

dım Eğitim Seminerleri, İstanbul Barosu Kadın Hakları Merkezinin Meslekiçi Eği-

tim Seminer Programı, İstanbul Barosu Yayınları, İstanbul 2013, s.95 vd.

Kadın Hakları Mevzuatı, s.64.

Kadın Hakları Mevzuatı, s.71-77.