Dergi(124)

Kişisel Verilerin Korunması Kanunu Hakkında Bir Değerlendirme...

GİRİŞ

Çeşitli kişiler ve örgütlerce kişilere ilişkin bilgilere gereksinim, ta-

rihin çok eski dönemlerinden beri bulunan bir gerçekliktir.

İnsanlar

tarih boyunca, tehlikeden ve riskten kaçınmak, uygunsuz davranış-

ları tespit etmek, başkalarının ne yaptığını kontrol etmek, kaydettik-

leri ilerlemeyi görmek ve toplumsal örgütlenme ve koruma amacıyla,

etrafındakilerin yaptıklarına bakmışlar, gözetlemişlerdir.

Bu sebeple

kişiler hakkında bilgi toplama, onları izleme veya gözetleme için geliş-

tirilmiş birçok araç bulunmaktadır. Çağımızda teknolojik olanakların

gelişmesiyle, gözetim çok daha etkili bir hal almıştır.

Bireylerin kimliklerini belirlemeye elverişli her türlü bilgi olarak

tanımlanabilecek kişisel verilere karşı gelişen tehditler, gözetim tekno-

lojilerine karşı bir savunma mekanizmasının geliştirilmesini zorunlu

kılmış ve kişisel verilerin korunması hukukunun

gerekliliği anla-

şılmıştır. Kişisel veriler üzerinde ilgili kişinin denetimini amaçlayan

düzenlemeler, bilgisayarların hızla gelişmesi ve merkezi veri banka-

larının oluşturulması ile birlikte, ilk olarak 1970’li yıllarda Avrupa’da

ortaya çıkmış ve zamanla Dünyaya yayılmıştır.

1982 Anayasası’nın 2. maddesinde belirtildiği gibi insan hakla-

rına saygılı, demokratik bir hukuk devleti olan ülkemiz, Birleşmiş

Milletler, Avrupa Konseyi, OECD gibi örgütlerin de üyesi olmasına

rağmen, uzun bir süre kişisel verileri koruyan özel bir kanunun bu-

lunmaması nedeniyle, bu alanda uluslararası kuruluşlarca benimse-

nen ilkeleri ulusal hukukumuza aktaramamıştır. 2010 yılında yapılan

David Lyon, Surveillance After September 11, Polity, 2003, s.2

Zygmunt Bauman, Yasa Koyucular ve Yorumcular, Çev. Kemal Atakay, Metis Ya-

yınevi, İstanbul 1996, s. 51 vd.

Daniel J. Solove, The Digital Person, Technology and Privacy in the Information

Age, New York University Press, ABD 2004, s. 2.; David Lyon, Surveillance Studi-

es an Overview, Polity Press, 2007, s. 12.

Kişisel verilerin korunması ile ilgili normlar, kişilerin toplumun bir bireyi olması-

nı engelleyen bu tip baskılar altında kalmalarını engellemek ve gözetleyen ve gö-

zetlenen arasındaki güç dengesini eşitlemek açısından önemlidir. Kişisel verilerin

korunması, özde verinin kendisinin değil, verinin sahibi olan bireyin temel hak

ve özgürlüklerinin, kişilik hakkının ve özel alanının korunmasını amaçlamakta-

dır. Oğuz Şimşek, Anayasa Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması, Beta Basım,

İstanbul 2008, s. 4, Bundan sonra “Anayasa Hukukunda Kişisel Verilerin Korun-

ması” olarak anılacaktır.

Vemon Bogdanor, Blackwell’in Siyaset Bilimi Ansiklobedisi,

, Çev. Erhan Yük-

selci, Sema Yükselci, Bülent Peker, Ümit Yayımcılık, Ankara 2003, s. 426.