Sayi126

TBB Dergisi 2016 (126)

Hakkı Mert DOĞU

343

C. Sözleşmenin Şekli ve Sözleşme Yapma Zorunluluğu

İrade beyanlarını açıklamak amacıyla ihtiyaç duyulan ve kulla-

nılan araca şekil denir.

Türk Borçlar Kanunu’nun 12’nci maddesine

göre sözleşmenin geçerliliği, kanunda aksi öngörülmediği müddetçe,

hiçbir şekle bağlı değildir. Türk Hukuku’nda şekil serbestisi kural; şe-

kil zorunluluğu ise istisnadır.

Kıbrıs Hukuku’nda da kural olarak

şekil serbestisi söz konusudur. Kıbrıs Sözleşmeler Yasası’nın 10’uncu

maddesinin birinci fıkrasında sözleşmeler,

“…bu Yasa kurallarına bağlı

kalınması koşuluyla yazılı veya sözlü olarak veya kısmen yazılı ve kısmen söz-

lü olarak yapılabilirler veya tarafların davranışlarından zımnen istihraç edile-

bilirler.”

Bununla birlikte şekil zorunluluğunun olduğu sözleşmeler de

vardır. Örneğin Kıbrıs Sözleşmeler Yasası’nın 77’nci maddesine göre

taşınmaz malların bir yılı aşan herhangi bir süre için kiralarına ilişkin

sözleşmeler, yazılı şekilde yapılmalıdır. Kıbrıs Hukuku bakımından

da, şekil serbestisi kural; şekil zorunluluğu ise istisnadır.

Teknik adam sözleşmesinin, TASÇET’nin 8’inci maddesinin (A)

fıkrasındaki,

“Teknik adam sözleşmesi taraflarınca imzalanmış olmalı…”

şeklindeki düzenlemeden yazılı olarak yapılması gerektiği sonucu or-

taya çıkmaktadır. Bu durum ayrıca yine aynı talimatın

“Sözleşme yap-

ma zorunluluğu”

başlığını taşıyan 9’uncu maddesinde de yer almakta-

dır. Maddenin (A) fıkrasında, teknik adamların, kulüpte yer alabilmesi

için, Federasyonun tespit edeceği şartları kapsayan ve barolar birliğine

kayıtlı bir avukat ya da tasdik memurunca onaylanmış Tek Tip Sözleş-

meleri imzalayarak göreve başlayabilecekleri belirtilmektedir. Bunun-

la birlikte taraflar, yasa, tüzük, yönetmelik ve talimat ile tek tip sözleş-

Devlet tarafından tahsisli stat veya sahaya sahip bulunması,

c) (b) maddesindeki şartlar mevcut değilse, kulübün bulunduğu ilçedeki Beledi-

yeye veya Özel ve Resmi Kurumun sahasından yararlanabileceğini belirtir resmi

yazının ibraz edilmesi,

d) Kulübün adına tapulu veya Devlet tarafından tahsisli lokalinin bulunması,

e) Kamu ve özel Kurum ve kuruluşları ile Yükseköğretim Kurumlarına bağlı ku-

lüplerin kuruluşuna izin verildiğini gösterir en üst Makamdan alınacak izin yazı-

sının ibraz edilmesi,

f) Faaliyete katılacağı kategorilerde istihdam edeceği Antrenörlerin diplomaları.”

Fikret Eren, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yetkin Yayınları, Ankara, 2014, s.

264; Kenan Tunçomağ, Türk Borçlar Hukuku (I. Cilt-Genel Hükümler), Sermet

Matbaası, İstanbul, 1976, s. 215; Adnan Tuğ, Türk Özel Hukukunda Şekil, Mimoza

Yayınları, Konya, 1994, s. 3.

Hüseyin Altaş, Şekle Aykırılığın Olumsuz Sonuçlarının Giderilmesi, Yetkin Ya-

yınları, Ankara, 1998, s. 48.