Dergi 129

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Bağlamında Cinsel Suç Faillerinin Hadım Edilmesi

8. madde kişel özerkliği de kapsadığı için kişilerin çocuk sahibi

olup olmama hakkı da bu madde tarafından koruma sağlamaktadır.

Buna paralel olarak da AİHM, 8. maddenin “kişisel gelişim hakkını,

diğer insanlarla ve dış dünya ile ilişki kurmak ve geliştirmek hakkını

da koru(duğunu)” belirtmiştir.

Tüm bu durumlar dikkate alındığında cerrahi kastrasyon 8. mad-

deyi ihlal edecektir. Öncelikle kişinin vücuduna yapılan bir müdahale

vardır ve bu müdahale kişinin vücüt bütünlüğünün korunmasını ihlal

etmektedir. Bu müdahale sonucu cinsel suç failinin diğer insanlarla ve

dış dünya ile ilişki kurma hakkı engellenebilmektedir. Özellikle de bi-

reyin cinsel yaşam alanına müdahale söz konusu olmaktadır. Çünkü

cerrahi hadımla bireyin aşırı veya anormal cinsel dürtülerinin sonlan-

dırılması amaçlanmaktadır. Bu nedenle de cerrahi hadım sonucu kişi-

de cinsel isteksizlik olmaktadır. Bununla bağlantılı olarak da kişilerin

çocuk sahibi olma hakkı da ortadan kaldırılmaktadır.

Kimyasal hadımla ilgili değerlendirmeye gelince varılacak sonuç

cerrahi hadımdan tamanen farklı olacaktır. AİHM göre temel değerler

ve özel hayatın vazgeçilmez yönlerinin tehlikede olduğu tecavüz gibi

ağır eylemler karşısında taraf devletlerin etkili caydırıcı önlemler al-

ması, etkin cezai hükümler gerektirmektedir.

Bundan dolayı da özel-

likle çocuklara karşı işlenen cinsel suçlarda olduğu gibi anormal cinsel

dürtü veya yönelimlere sahip olan faillerin kimyasal hadım edilmesi

gündeme gelebilecektir. Kimyasal hadım yine bireyin maddi ve ma-

nevi bütünlüğünü ihlal etmesine rağmen söz konusu müdahale geçi-

ci olduğundan ve 8(2)’deki koşullar gerçekleştirilmesi kaydıyla cinsel

suç faillerinin kimyasal kastrasyonu 8. maddeyi ihlal etmeyecektir. Bu

bağlamda da özel ve aile hayatının korunması kapsamında kimyasal

hadımın Sözleşmeyi ihlal etmemesi için ilk olarak yapılan müdahale

hukuka uygun olmalıdır. Bundan da kasıt yapılan müdahale var olan

sözlü ya da yazılı bir düzenmeye dayanmalıdır. Ayrıca, kişiler tarafın-

dan hukuki dayanak “ulaşılabilir” olup söz konusu hukuka uyulmadı-

ğı takdirde sonuçlarının da “öngörülebilir” olması gerekir.

Bkz Evans v Birleşik Krallık App No: 6339/05, (ECHR 2007), para 71; A, B, ve C v

İrlanda App No: 25579/05, (ECHR 2010), para 212.

Pretty v Birleşik Krallık, App No: 2346/02, (ERHR 2002), para 61.

MC v Bulgaristan App no: 39272/98, (ECHR 2004), para 150.