TBB Dergisi 102. Sayı

TBB Dergisi 2012 (102)

Burcu DEMREN DÖNMEZ

Ayrıca Anayasa’nın 90. maddesine 2004 yılında 5170 sayılı yasa ile

eklenen son fıkra çerçevesinde, usulüne göre yürürlüğe konulmuş te-

mel hak ve özgürlüklere ilişkin uluslararası andlaşmalarla kanunların

aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmaz-

lıklarda, uluslararası andlaşma hükümlerinin esas alınacağı düzenlen-

miştir. Bu düzenleme sayesinde temel hak ve özgürlüklere ilişkin dü-

zenleme getiren uluslararası andlaşmalar kanunlardan üstün tutulmuş

ve çatışma halinde öncelikle uygulanır hale gelmiştir. Devletin tüm

organları bu hususa dikkat etmek ve uluslararası metinlerdeki düzen-

lemelerin doğrudan uygulanırlığına imkan tanımakla yükümlüdür.

Bu kapsamda ayırımcılığı yasaklayan ve usulüne uygun olarak kabul

edilen ve iç hukuka dahil edilen uluslararası andlaşmaların hükümleri,

getirdiği standartlar günlük hayata geçirilmelidir. Konuya ilişkin ulus-

lararası andlaşmaları aşağıda yeri geldikçe ayrıca değerlendireceğiz.

Yeni Anayasa yapma çalışmalarının sürdüğü bu günlerde mevcut

Anayasa’da var olan düzenlemelerin ayrımcılık yasağı konusunda ge-

liştirilmesinde fayda olduğunu düşünmekteyiz. Örneğin AİHS ek 12

nolu

protokolde ayrımcılığın genel olarak yasaklanmasına ilişkin 1.

maddeye benzer bir düzenlemenin Anayasa’ya alınması bu anlamda

faydalı olacaktır.

Sonuç olarak, mevcut Anayasa’nın yukarıda açıkladığımız hü-

kümlerinin TCK m. 122’de yer alan

“ayırımcılık”

suçunun temel kay-

naklarından biri olduğunu ve TCK’daki düzenlemeyi yorumlarken

birlikte değerlendirilmesi gerektiğini belirtmeliyiz. Ancak yeni anaya-

sada konunun daha kapsamlı düzenlenmesi faydalı olacaktır.

B. TCK’nın Kanunlaşma Süreci

TCK’da yer alan düzenlemenin ayrıntılarını aşağıda detaylı olarak

açıklayacağımız için bu başlık altında sadece düzenlemenin kanunlaş-

ma sürecindeki gelişimini ve mevcut halini, karşılaştırmak suretiyle

açıklamayı uygun gördük.

20 Madde 1

Ayrımcılığın genel olarak yasaklanması

Hukuken temin edilmiş olan tüm haklardan yararlanma, cinsiyet, ırk, renk,

dil, din, siyasi veya diğer kanaatler, ulusal ve sosyal köken veya herhangi bir

diğer statü bakımından hiçbir ayrımcılık yapılmadan sağlanır.

Hiç kimse, 1. paragrafta belirtildiği şekilde hiç bir gerekçeyle, hiçbir kamu

makamı tarafından ayrımcılığa maruz bırakılamaz.