468 / 473
TBB Dergisi 2015 (121)
Deniz AKÇAY
467
liğini taşıyacak bir tazminata hükmedilmesine ilişkin taleplerini de
sistematik olarak reddetmiştir.
55
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun kararıyla 2001 yılında kabul
edilen “
Uluslararası Hukuka Aykırı Fiiller Açısından Devletlerin Sorumlu-
luğu
“ başlıklı UHK kurallarında da, gerek uluslararası hukuka aykırı
fiiller gerek uluslararası hukukun ağır ihlalleri konusunda cezai nite-
likte bir tazminat öngörülmemiştir.
56
Portekiz ve Montenegro yargıçlarının ayrı görüşlerindeki tazmi-
natın “cezai niteliği” ile ilgili yorum ve değerlendirmeler Kıbrıs sorunu
hakkında Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi ve Genel Kurulu tara-
fından kabul edilen kararlarla kesinlikle bağdaşmamaktadır. Özellikle
1 Kasım 1974 tarihli BM Genel Kurulu’nda kabul edilen 3212(XXIX)
sayılı kararla sorunun “
Genel Sekreter’in iyi mesaisiyle, iki toplum
tem-
silcileri
arasında
eşitlik
esası uyarınca
“ ve iki toplumun “
temel ve meşrû
haklarına dayalı karşılıklı olarak kabul edilebilir bir siyasi çözüme serbestçe
ulaşılması
amacıyla
“
57
başlatılması ve sürdürülmesi istenmektedir. Ge-
çerliği günümüze kadar devam eden bu çerçevede taraflardan hiçbi-
rinin “
suçlu”
ilân edilmemesine
özen gösterilmiş
,
aksine
tarafların
eşitliği
ilkesi ön plana çıkarılmıştır.
AİHM kararında
yer almamış olmakla birlikte
, iki yargıcın ortak
55
İkincisoy v. Turkey, no.26144/95, judgment of 27 July 2004, par. 149, Lustig-Prean
and Beckett v. the United Kingdom, [GC] nos. 31417/98 and 32377/96, judgment
of 27 September 1999, paras. 22-23 ; Selçuk and Asker v. Turkey, nos 23184/94 and
23185/94, judgment of 24 April 1998, par. 119.
56
“Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts” General Assembly
Resolution 56/83 of 12 December 2001. Özellikle 28-47. maddeleri. Tams, Les Ob-
ligations de l’Etat Responsable: Le Lien Manquant ? in Obligations Multilatérales,
Droit Impératif et Responsabilité Internationale des Etats, sous la direction de Pi-
erre-Marie Dupuis, Pedone, Paris, 2003, s. 79-103, Tams, Do Serious Breaches Give
Rise to Any Specific Obligations of the Responsible State ? EJIL, Vol. 13(2002), s.
1166-1170.
57
Anılan BM Genel Kurulu Kararı’nın 4. paragrafı : “Commends the contracts and
negotiation taking place on an equal footing, with the good offices of the Secretary
General, between the representatives of the two communities ,and calls for their
continuation with a view to reaching freely a mutually acceptable political settle-
ment , based on their fundamental and legitimate rights”.