375 / 421
Yargıda Yetkinlik / Kemâlât Kriterleri
374
rici, vicdandır, kalptir. İnsanı makineden ayıran, hatta meşhur ucube
Frankestein’de vurgulanan da tam olarak budur. (Kalpsiz ve vicdansız
bir insansı robotun nelere yol açabileceğidir.)
Bütün bilgiler beyinde depolanır /kodlanır /mekanik olarak iş-
lenir, ancak ve muhakkak kalpte harmanlanır, insanileştirilir ve hü-
küm, kanaat, fikir, düşünce olarak dışarıya yansıtılır.
Pek tabiidir ki hâkim de beyniyle düşünür, bilgiyi beyniyle işler,
analiz eder, ancak kalbin (vicdanının) gösterdiğince /emri ve isteği
doğrultusunda kanaatini hükümleştirir.
Özellikle ceza hukukunda ve yargılamasında vicdanın ne kadar
öne çıktığına dair örneğimiz barizdir. Bir kısım suçta; suç tipine uy-
gunlukta gözetilen kasıt unsuru (suçun bu kasıtla /niyetle /amaçla)
işlenip işlenmediğinin tespiti tamamen hâkimin vicdanına kelimenin
asıl manasıyla KALBİNE kalmıştır. Demek ki kalp ve vicdan hakim
için en esaslı / olmazsa olmaz /vazgeçilmez vasıf /argüman /yetkin-
lik kriteridir.
Mükemmel hâkim tüm iş, işlem ve kararlarında en son aşamada
muhakkak kalbinin yumuşuna /buyruğuna /sağduyusuna ve vicda-
nının sesine bakmalı ve kulak vermelidir.
Neticeten biz de deriz;
“Ati der kim, Ey Ati, Ey âdem,
Fikir oldu kelam, his oldu nazım,
Hassas bir kalp, diri bir vicdan her bir hâkime /hükmedene lazım.”
Ve de ekleriz ki;
“Eğer ki adaletin herhangi bir kılıcı inerse,
Kinle, garezle, hasetle, fesatla, gayzla,
Nemayla, menfaatle, rüşvetle,
Öfkeyle, nefretle, kızgınlıkla, azgınlıkla,
Ve de adalet nam, perde ve kisvesiyle;
Anda derhal firar eder nesafet,
Veyl eder adalet,
Lanet okur hakkaniyet,
İniler kâinat,