134

548

İnşaat Sigortası Teminatının Kapsamı

olarak; kısmen veya tamamen, sürekli veya geçici işin durması, işin ta-

til edilmesi, gecikmeye veya değişikliğe uğraması nedenleriyle ortaya

çıkan zıya veya hasarlar; yasal olarak görevlendirilmiş kamu otoritesi

tarafından sürekli veya geçici olarak iş gereçlerinin haczedilmesi, ge-

çici veya sürekli olarak el konulması, işe veya yönetime el konulması

nedeniyle ortaya çıkan zıya veya hasarlar da inşaat sigortası teminatı-

na dâhil değildir (MR Kloz 001, Özel Şartlar ve İstisnalar m. 1.a ve b).

131

7. Bakım Devresi Zararları

Bakım devresi, inşaatın bitimi veya geçici kabulünden sonra başla-

yan ve yapının iş sahibi tarafından kesin kabulü ile sona eren evredir.

132

Bu evrede müteahhit, sözleşmeye göre eksik kalan veya düzeltilmesi

istenen hususları tamamlayarak inşaatı sözleşmeye uygun hâle getirir.

İnşaat sigortalarında teminat süresi, kural olarak, yapının ta-

mamlanıp iş sahibine teslim edilmesi veya iş sahibince kullanılmaya

başlanmasıyla sona erer. Bu nedenle, sigortacılar, bakım devresinde

meydana gelen zıya ve hasarlardan sorumlu olmazlar. Ancak taraflar,

ek sözleşmeyle, bu devrede meydana gelen zararları da sigorta temi-

natına dâhil edebilirler (İSGŞ m. A.3.f). Uygulamada ise bakım devresi

teminatının kapsamı, standart teminat (MR Kloz 003) ve genişletilmiş

teminat (MR Kloz 004) olmak üzere iki kloza göre belirlenmektedir.

Bakım devresi teminatı, genel olarak, müteahhidin, sözleşme kap-

samında inşaatın geçici kabulünden sonra eksik kalan ya da düzeltil-

mesi gereken işleri yaptığı esnada sigortalı değerlere verdiği zararla-

rı tazmin eder. Diğer bir ifadeyle, müteahhidin geçici kabul ile kesin

kabul arasındaki süreçte sorumlu olduğu zararlar teminat kapsamına

dahildir.

Bununla birlikte birtakım zararlar bakım devresi teminatının kap-

samı dışında tutulmuştur. Buna göre:

(i) Müteahhidin neden olmadığı zararlar,

(ii) Müteahhit tarafından sigorta konusuna girmeyen kıymetlere

verilen zararlar,

131

Ayrıntılı bilgi için bkz. Ayli, s. 186.

132

Ferudun Kaya (ed.), Sigortacılık, B. 3, İstanbul 2013, s. 361; Ayli, s. 186.