531 / 537
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları
530
temeli yoktur. Ne ‘nedensellik zincirinde bir kırılma’ ve ne de zi-
hinsel yapılandırma, Sözleşme’nin 3. maddesinin ihlali suretiyle
elde edilen delilin ceza davasında kabulü halinde meydana gelen
yanlışın üstesinden gelebilir.
10. Mahkeme sürekli olarak, Sözleşme’nin 3. maddesinin mutlak bir
hak içerdiğini ve bu hakkı Sözleşme’nin 15(2). fıkrasına göre ola-
ğanüstü hallerde bile askıya almanın mümkün olmadığını söy-
lemiştir.
12
Bu hak mutlak olduğundan, bu hakkın bütün ihlalleri
ağırdır, bize göre yasağın mutlaklığını güvence altına almanın en
etkili yolu, Sözleşme’nin 6. maddesi söz konusu olduğunda dış-
lama kuralını sert bir şekilde uygulamaktır. Böyle bir yaklaşım,
insanlıkdışı muamele yapmaya cesaretlendirilmiş olan devlet gö-
revlilerinde, böylesi yasak bir eylemde bulunmanın boşu boşuna-
lığı konusunda bir tereddüt bırakmaz. Bu yaklaşım, kendilerini
şüphelilere Sözleşme’nin 3. maddesiyle bağdaşmayan bir tarzda
muamele etme konusunda potansiyel dürtü veya hevesten yok-
sun bırakır.
11. Sözleşme’nin 3. maddesi ihlalleri söz konusu olduğunda, dışlama
kuralının sert bir şekilde uygulanmasından çıkacak sonuçların far-
kındayız. Bazen güvenilir ve güçlü delillerin de dışlanmak zorun-
da kalınabileceğini ve bunun bir suçun kovuşturulması üzerindeki
etkisini bu suretle yumuşatabileceğini kabul ediyoruz. Ayrıca bu
tür delillerin dışlanması, sanığın başka ceza alacakken daha hafif
bir ceza almasıyla sonuçlanabilir. Ancak böyle bir durum meyda-
na gelecek olursa, sanığın bu ‘avantaj’dan yararlanmasının sorum-
luluğu, tabii ki, saikleri ne olursa olsun, görevlilerinin insanlıkdışı
muamele yapmalarına izin veren ve böylece sonraki ceza davasını
yumuşama riski altına sokan devlet yetkililerindedir.
12. Suç mağdurlarının, onların ailelerinin ve genel olarak halkın,
suç faaliyetlerinde bulunanların kovuşturulmasında ve cezalan-
dırılmalarında menfaatleri bulunduğunu da biliyoruz. Ancak
bize göre, hukukun üstünlüğü üzerine kurulu uygar toplumla-
12
bk.
diğeri arasında
,
Chahal – Birleşik Krallık
, 15 Kasım 1996, §79,
Reports
1996-V;
V.
– Birleşik Krallık
[BD], no. 24888/94, §69, ECHR 1999-IX;
Ramirez Sanchez – Fransa
[BD], no. 59450/00, §116, ECHR 2006-IX; ve
Saadi – İtalya
[BD], no. 37201/06, §127,
ECHR 2008…