246 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Murat KORKMAZ
245
larına güvenmediğini, onları aslında bir materyal olarak gördüğünü,
hukuki açıdan kendilerini ya da işledikleri suçlarının affedilmesin-
de bir etken olarak gördüğü sonucuna yönelik bulgularıdır (Whittle,
1997: 127).
Amerikan gizli servisi FBI
“Louis Freeh”
tarafından 1994 yılında
terörizm ve şiddet suçlarında karışan kişiler üzerinde yaptığı bir araş-
tırmasında özellikle bu suçlara karışmış kişilerin avukatları aracılığı ile
dış ilişkilerini kontrol ettiklerini, avukat ile ikili ilişkilerinde en önemli
unsurun güven olgusunun yaratılması yönündeki açıklamalarıdır.
Yine ABD Adalet Bakanlığı’nın yaptığı bir araştırmada bilgisayar
ve fikri haklar konusunda işlenen suçlara karışan suçluların ikili ilişki-
ler konusunda avukatlarına karşı güven olgusunda ciddi bir boyut ka-
zandığıdır. Ayrıca bu suçlar nedeniyle elde ettikleri birçok mali gücü
avukatları aracılığıyla yönettikleri ve kontrol ettiklerine yönelik tespit-
ler elde edilmiştir (Reitinger, 2000: 151).
Diffie ve Landau (1998) tarafından yapılan çalışmada, özellikle
mahremiyet unsurunun yer aldığı olaylarda müvekkil ve avukat ara-
sındaki paylaşımın gizliliği üzerinde durulduğu görülmektedir. Bu
nedenle avukat müvekkil ilişkisinde gizlilik ve karşılıklı güven olgu-
sunun önemi belirtilmektedir (Diffie ve Landau, 1998: 125).
Yapılan bir başka çalışmada mahremiyet kavramının önemi ve
bu öneme dikkat çekilmektedir. Birçok suçlu ya da hukuki mücadele
verin bireyin, kurumun özellikle kendisinde sakladığı birçok bilgiyi
avukatına aktardığı bu nedenle avukatına güven olgusunu tam ola-
rak kazanması gerekliliği üzerinde durulmaktadır (Fischer ve Hubner,
2000: 19).
Yukarıdaki tanım ve araştırmalardan elde edilen sonuca göre avu-
kat ve müvekkil ilişkisinde karşılıklı güven olgusunun önemi ortaya
çıkmaktadır. Bu nedenle müvekkil ile avukat arasındaki ilişkinin önce-
liği güven, gizlilik olgusunun önemi, inanmak, sağduyu, bilgi ve karşı-
lıklı ilişkinin önemi ortaya çıkmaktadır.
Yaptığımız bu araştırmada da en önemli faktör olarak güven ol-
gusunun ne denli önemli olduğudur. Katılımcıların büyük çoğunlu-
ğu avukatına vekalet verirken güvendiğini fakat dava sonucunda bu
güveninin aslında yersiz olduğu ve yanıldığı yönündeki düşüncele-