TBB Dergisi 102. Sayı

TBB Dergisi 2012 (102)

İslam Safa KAYA

283

IEA’nın 2009 yılı verilerine göre oluşturduğu Türkiye’ye ilişkin

enerji geleceği öngörüsüne göre, birincil enerji tüketim ve üretimi 2008-

2020 döneminde yılda ortalama %6,8 artış gösterecek, bu çerçevede

toplam arz miktarı 2020 yılında 217,75 milyon TEP olacak, bu rakamın

65,9 milyonu üretim ile 151,7 milyonu ise ithalat ile sağlanacaktır.

3. 3. Türkiye’nin Enerji Politikalarının Çevresel Boyutu ve

Uluslararası Arenadaki Etkileri

3. 3. 1. Çevresel Boyut

Türkiye’nin son yıllardaki enerji politikasının çevresel boyutuna

bakıldığında Kyoto Protokolü’nün ağırlığı dikkat çekmektedir. Kyo-

to Protokolü, 1992’de Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve

Sözleşmesi’nin (BMİDÇS) eki olarak kabul edilen uluslararası bir an-

laşmadır. Protokolün esas amacı, atmosferdeki sera gazı yoğunluğu-

nun, iklimi olumsuz etkilemeyecek düzeye çekilmesini temin etmek-

tir. BMİDÇS, emisyonun azaltılmasını teşvik etmekte, Kyoto Protokolü

ise zorlayıcı yaptırımlar içermektedir. Protokolün, Türkiye’nin ve taraf

olan diğer tüm devletlerin enerji politikasını etkileyen hükümleri şöy-

lece sıralanabilir:

• Atmosfere salınan sera gazı miktarı %5’e çekilecek,

• Isınmada, ulaşımda, endüstriyel sahada, çöp depolama gibi faali-

yetlerde daha az enerji tüketmek için gerekli teknolojik sistemlerin

entegrasyonu sağlanacak,

• Atmosferdeki metan gazı ve karbondioksit oranını düşürmek için

alternatif enerji kaynaklarına yönelinecek,

• Fosil yakıtlar yerine yenilenebilir enerji kaynakları kullanılacak,

• Sanayiden, motorlu taşıtlardan ve ısınmadan ortaya çıkan sera ga-

zının öngörülen orana çekilebilmesi için gerekli yasal düzenleme-

ler yapılacak,

bn=224&hn=224&nm=384&id=388 (Erişim Tarihi: 20. 03. 2012)

40 International Energy Agency (IEA) (2005), Energy Policies of IEA Countries: Tur-

key 2009 Review, OECD, Paris, 2010.

undp. org. tr/energEnvirDocs/kyoto. pdf (Erişim Tarihi: 20. 03.

2012)