279 / 473
Uluslararası Enerji Politikalarına Bir Bakış: Türkiye Örneği
278
Yeşil kitabın, enerji ithalatı noktasında yapmış olduğu projeksi-
yonlarda yanılmadığı Tablo 8’den de anlaşılmaktadır. Zira, eldeki ve-
rilere göre 2010 yılı sonu itibariyle gelinen aşamada ortalama ithalat
rakamlarının, tüketilen fosil kaynaklardan petrolün %71’ini, doğalga-
zın %43’ünü, kömürün de %41 kadarını oluşturması 2030 yılı beklen-
tileri için çok da iç açıcı bir gelişme değildir. AB için bu darboğazdan
çıkmanın yolu, yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelerek daha çok
üreten pozisyonunda olmasıdır.
Tablo 8: AB Üretim-Tüketim Dengesinin Kaynaklara Göre Dağılımı-2010
Petrol
(bin varil)
Doğalgaz
(milyar m3)
Kömür
(milyon TEP)
Üretim
3920
275,4
154,2
Tüketim
13781
484,5
264,2
İthalat
9861
209,1
110
Kaynak: BP-2011
AB’nin enerjideki dışa bağımlılığını artıran bir gelişme de geniş-
leme politikasıdır. Zira, sürekli genişleyen ve yeni ülkeleri içerisine
alan bir birlik daha çok tüketecek ve doğal olarak daha çok enerjiye
gereksinim duyacaktır. Enerji kaynaklarının da sınırlı olmasının do-
ğal bir sonucu olarak ithalata yönelecektir. Bunun yanında, enerji po-
litikasının üç ayağından biri olan çevresel hassasiyet gereği de artık
çevreye zarar veren bazı nükleer tesisler kapatılmakta, bu durum da
AB’yi sıkıntıya sokmaktadır. Ayrıca, Enerji kaynaklarından kömür-
den faydalanmanın insan emeği gerektirdiği ve bunun da birtakım
işçi ücret maliyetlerini ortaya çıkardığı gerekçesiyle kömürden uzak-
laşarak doğalgaza yönelen bir AB’nin enerji geleceğinin pek parlak
olduğu söylenemez.
28
bul, İktisadi Kalkınma Vakfı Yayınları, 2004, 87 (s. ) .
28 BAYRAÇ, Küresel Enerji Politikaları, 124.