451 / 473
Yargıtay Kararları
450
ğünü duydum, ancak ateş almadı. Tekrar mekanizmayı çekip bıraktı.
Ben de kendimi savunmak için silahımı çektim. Mermiyi ağzına verip
Hacı Gazi Özgül’e ateş ettim. Hatırladığım kadarıyla dört veya beş el
ateş ettim. Daha sonra Hakan Erdem bana doğru yöneldi. Ona da dört
beş el ateş ettim. Bu esnada Murat Duyar kaçtı. Hacı Gazi ben ateş
ettikten sonra kapı açık olduğu için arka koltuğun üzerine, oradan
da yere toprak zemine düştü. Paniğe kapılarak olay yerinden Gölbaşı
istikametine doğru ayrıldım. Olay yerinden ayrıldığımda öldüklerini
bilmiyordum. Kendimi korumak için ateş ettim. Teslim olduğumda
öldüklerini öğrendim. Oradan Karataş Köyü’ne Hayati’nin evine git-
tim. Hayati evde yoktu. Oğlu Bülent çıktı. Üzerinde eşofmanı vardı.
Beni eve davet etti. Ancak eve girmek istemedim. Arabanın içerisinde
oturduk. Bana; ‘evin önünden ayrılalım, başka bir yerde konuşalım’
dedi. Aracımla köyün çıkışına doğru ilerlerken olayı anlattım ve iki
kişinin yaralandığını söyledim. Bu iş büyümesin, aracı olun, husume-
te dönüşmesin dedim. O da bana; ‘sen onlara silah mı çektin, senin ec-
dadını kazırım’ dedi ve eşofmanının alt veya üst cebinde bulunan si-
lahı çekti, mermiyi ağzına verdi, bana doğru tam kafamın sağ tarafına
yöneltti. Bunun üzerine direksiyonu sağa sola çevirip ani fren yapınca
dengesini kaybederek sendeledi. Ben de panikleyerek silahımı çekip
ateş ettim. Kaç el ateş ettiğimi hatırlamıyorum. Kapıyı açtım. Kendi-
si aşağıya düştü. Ben de Ankara’ya teslim olmaya geldim. Aslında
Oyaca Beldesi’nde teslim olacaktım. Ancak can güvenliğim nedeni ile
Ankara’da teslim oldum. Arabadan inerken Bülent’in silahını da al-
dım. Havluya sarıp getirdim. Her iki olayda planlı bir şey yapmadım.
Olay anlık gelişti. Korkuya kapılmam nedeni ile olay gerçekleşti. Ken-
dimi savunmak için ve korkudan ateş ettim. Öldürmek kastım yoktu.
Yaralamak için ateş ettim. Her iki olaydan da çok pişmanım”,
Her iki olayda çok sayıda mermi kullandığı, bu mermileri ne mak-
satla nereden temin ettiği şeklindeki bir soruya; “Ben tabancamı her
zaman yanımda taşımam. Bu şahıslar beni çağırdıkları zaman tedir-
gin oldum ve korktum. Bu nedenle bulundurma ruhsatlı tabancamı
yedek şarjörü ile beraber yanıma aldım. Her bir şarjör onyedi mermi
alır. İçlerinde kaç tane var bilmiyorum, saymadım. Oyaca’da meydana
gelen olaydan sonra panikle kaçarken Oyaca istikametinden Karataş
Köyü’ne doğru gelirken tabancadaki şarjörü çıkartıp yedek şarjörü
takmıştım. İlk şarjörde kaç mermi kaldığını bilmiyorum. O şarjörü