Previous Page  48 / 457 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 48 / 457 Next Page
Page Background

47

TBB Dergisi 2017 (130)

Volkan MAVİŞ

tilmektedir.

166

Fiziksel ve cinsel şiddetin bu merkezlere gelmeden çok

önce başladığı, hapis süresince devam ettiği ifade edilmektedir. Zaten

zayıf olan yaşam koşullarının bazı kamplarda çok daha beter olduğu

vurgulanmaktadır. Irza geçmenin sıradan bir şey olduğu, diğer tut-

sakların ve çocukların önünde dahi gerçekleştirildiği söylenmektedir.

3. Cinsel Şiddet Soykırım Şekli Olarak Tanınmalı Mı?

Yapılan tüm bu açıklamalardan sonra cinsel şiddet fiillerinin soy-

kırım suçunu oluşturmaya elverişli olduğu söylenebilir. Hal böyle ol-

makla birlikte cinsel şiddetin pozitif düzenlemelerde soykırım şekli

olarak yer almasının gerekliliğine yönelik tartışmalar bulunmaktadır.

Uluslararası hukukçular görüş birliği oluşturamamışlardır. Biz de an-

laşmazlığın iki tarafına yönelik bilgi vermeye çalışacağız.

Cinsel şiddet fiillerinin, soykırım suçunu oluşturan haller arasın-

da tanınmasını savunanların başında

Mackinnon

gelmektedir.

167

Ona

göre kadınlara karşı cinsel şiddet, erkeklerin çatışma ve savaş ortam-

larında uyguladığı sıradan bir olgudur. Savaşın her iki tarafı da erkek

egemenliğinin bir göstergesi olarak kadına karşı cinsel şiddet uygula-

maktadır. Fakat

Mackinnon

soykırıma yönelik cinsel şiddetin farklı bir

amaç güttüğünü, bu sebeple ayrı başlık altında ele alınması gerekti-

ğini belirtir. Balkanlarda Müslüman ve Hırvat kadınlar diğer kadın-

ların iki katı cinsel şiddete maruz kalmışlardır. Bu, gözetilen ayrımcı

politikanın bir ürünüdür ve ayrı bir başlık altında ele alınmalıdır. Ka-

dına karşı her türlü cinsel şiddetin dikkate alınması gerektiğine şüphe

duyulamaz. Ancak burada bahsi geçen cinsel şiddet, erkek gücünün

tatmininin yanında, etnik ve/veya ırksal bir politika da taşımaktadır.

Soykırım suçuna vücut verebilecek seçimlik hareketler arasında

cinsel şiddet fiillerinin kabul edilmesine yönelik bir diğer gerekçe de

uluslararası farkındalıktır. Öğretide devletlerin insanlığa karşı suçlara

müdahale etmekte isteksiz kaldıkları, ancak soykırım suçunun oluş-

tuğunu düşündükleri durumlarda müdahale ettikleri belirtilmekte-

166

Prosecutor v. Kunarac, Case No

.

IT-96-23-T& IT-96-23/1-T, Judgement, 22.02.2001,

para. 28-39.

167

Catharine A. Mackinnon, “Crimes of War, Crimes of Peace”,

UCLA Women’s Law

Journal

, Vol. 4, Iss. 1, 1993, s. 65, 66.