134

534

İnşaat Sigortası Teminatının Kapsamı

2. Patlama Rizikosu

Türk sigorta hukukunda özel bir sigorta türü olarak uygulanma-

yan

patlama rizikosu, inşaat sigortasının teminatına kendiliğinden

dâhildir.

Zarar, doğrudan patlama nedeniyle meydana gelebileceği

gibi patlamaya bağlı gelişen yangın sonucunda da oluşabilir. Zararın,

patlama neticesinde (gaz sıkışması, kap patlaması gibi) meydana gel-

mesi şartıyla, kaynağı önemli değildir.

3. Deprem Rizikosu

Deprem rizikosu, yapıları tehdit eden en önemli doğal risklerden-

dir.

Özellikle 17 Ağustos 1999 tarihli Marmara Depremi’nin yıkıcı

etkisi, deprem rizikosunun önemini bir kez daha göstermiş ve belirli

binalar için “Zorunlu Deprem Sigortası” yaptırılması zorunlu hâle ge-

tirilmiştir.

Deprem rizikosu, inşaat sigortalarının kapsamına kendiliğinden

dâhil ana teminatlardan birisidir.

Bununla birlikte “MR 009 Deprem

Teminatında Maddi ve Sorumluluk Hasarları İstisna Klozu”, “

depre-

min dolaylı ve dolaysız olarak yol açtığı maddi kayıp ve hasarlar ile sorumlu-

luk hasarları(nı)

” sigorta teminatı kapsamının dışına çıkarmıştır. “MR

008 Deprem Bölgesindeki Yapılar Klozu” ise deprem rizikosunun bu

bölgelerde teminat kapsamına alınmasını, “

sigortalı yapılara ait proje,

malzeme ve işçiliğin, yerel resmî

düzenlemelerin ve yönetmeliklerin dep-

rem için öngördüğü şart ve standartlara uygun olarak yapıldığının ve

hesaplamalarda da aynı kod ve standartların uygulandığının, sigorta

ettiren tarafından önceden taahhüt ve ispat edilmesi koşulu(

na)

” bağ-

lamıştır.

Sonuç olarak, poliçede MR Klozlarına açık atıf yapılmaması duru-

munda deprem rizikosu, herhangi bir özel istisna olmaksızın, inşaat si-

gortası teminatına dâhildir. MR Klozlarına atıf yapılması durumunda

Bkz. Yangın Sigortası Genel Şartları m. A.1; Elektronik Cihaz Sigortaları Genel

Şartları m. 1; Makina Kırılması Sigortası Genel Şartları m. 2.1.a.

Ayrıntılı bilgi için bkz. Memiş, s. 58; Ayli, s. 91.

Bunni, s. 75.

Afet Sigortaları Kanunu m. 10(1). Kanun için bkz. RG, 18.05.2012, Sayı: 28296.

Güner, s. 31; Akçar, s. 21; Ayli, s. 97.